Externe Competitie 2016/2017

Onderstaande links brengen u naar de website van de NHSB welke een uitgebreid overzicht geeft van de klasse waar de geselecteerde Uilen in spelen.


Schaken in Schagen

Slot Schagen was zaterdag 20 mei het decor van de NHSB Beker halve – en hele finale 2017.
Het kasteel van Schagen werd gebouwd in 1440 en afgebroken in 1820, waarbij alleen de beide torens behouden bleven. De ene toren werd een gevangenis en andere een cipierwoning. Pas in september 2002 werd na een herbouw van huidige Slot Schagen gerealiseerd.
Feiten die mij waren ontschoten en daarom even heb moeten opzoeken, wil ik u toevertrouwen.

Bekerhouder de Uil was niet automatisch geplaatst. Een geste bij andere sportbelevenissen niet ongebruikelijk. We hebben daarom echt ons best moeten doen in de voorrondes, hetgeen u uit eerdere verslagen hebt begrepen. Deze dag was de Uil was underdog, maar je weet nooit hoe een koe een haas vangt. Hoe een uil een haas vangt. Hoe een Jan Havenaar een Piet de Haas vangt. Hij ving hem niet.

Sterker: na een luttel aantal zetten leverde Jan een pion in.
Deze kon hij nog tactisch terugwinnen, maar hij bleef tegen een ongelukkige stelling aankijken, die Piet in zijn voordeel beslechtte. Piet was toch goed in vorm want in de finale won hij ook tegen Magnus aan bord 3.

Met verlies aan bord 4 en remise aan bord 2 was Gerrit van Oostrum bijna de held in deze finale, die Heerhugowaard de beker had kunnen brengen. Een pion achter tegen Piet Peelen -dat wel-, maar waarschijnlijk is er een remise gemist door een niet ingediende claim. Tegen dezelfde Gerrit versmaadde onze supersub Martin – toch klasse dat hij op het laatste moment kon invallen- de sterke breekzet f4 tegen de Svesnikov.

Toen de zwakke velden van zwart door sterke pionnen werden bezet werd het pleit beslecht. Het spel van Fred vertoonde een grote verbetering in vergelijk met de vorige bondswedstrijd. Hij gaf geen materiaal weg. Het was slechts een inschattingsfout in de opening (heb ik later van hem begrepen), die hem een stelling zonder perspectief opleverde. Goed genoeg voor remise. Ad stond de gehele partij gedrukt tegen Kevin Tan. Aan het einde keerden de kansen. Een directe winst werd gemist en daarna nam onze kopman remise aan toen de nederlaag van het team al vaststond en wij dus definitief afstand moesten doen van de NHSB Beker, die wij vorig jaar nog op zo’n overtuigende manier buit wisten te maken. Natuurlijk: een halve finale plaats was meer dan verwacht. De gunstige loting beloofde echter meer, want Magnus (2178) en Krommenie (2106) konden veruit de hoogste ratings overleggen en die speelden tegen elkaar in de andere halve finale.

In de troostfinale kwamen we er ook tegen Krommenie niet aan te pas. Fred kreeg nog een stelling met kansen tegen Cor van Dongen, maar aan het einde van de rit stond er – net als bij Jan en Martin – een nul op het wedstrijdformulier. Liefhebber Chris de Saegher – die normaliter voor Het Witte Paard Zaandam speelt, maar voor de beker bij Krommenie kon meespelen- sloeg remise af tegen schrijver dezes. In het toreneindspel kwam hij echter een pion achter en wellicht is er door mij ergens een winst gemist. De plusremise was ook mooi. Twee plusremises, terwijl ik vorig jaar in de bekerfinale met twee minremises goed wegkwam. Dit was het slot van een mooie dag schaken in het slot Schagen met Magnus als eindwinnaar.

Het slot ging op slot en we gingen naar huis.

De Uil – Heerhugowaard 1 -3
Krommenie - De Uil 3,5 – 0,5
Ad Reijneveld


De Uil 1 als een nachtkaars

Voor de Uil 1 is het schaakseizoen zaterdag 6 mei in de Bestemming als een nachtkaars uitgegaan.
Om nog even extra te benadrukken dat wij de terechte degradant zijn, werden in no time een aantal partijen cadeau gedaan.
Fred speelde een uitstekende partij en was de laatste die de handdoek in de ring gooide. Degenen die wat later hadden ingeschakeld hebben waarschijnlijk niet doorgehad dat Fred al die tijd met een stuk minder speelde. Een nieuwe tactiek. Met gelijk stukken materiaal is het vaak behelpen met Fred, vandaar dat hij zijn opponent een stuk weg liet nemen. Het werd de zwarte loper. Na afloop analyseerde ik de partij van een andere talentvolle jongeman. Iemand met een groot inzicht in het spelletje en die daarom een grote aanwinst voor de Uil zou kunnen zijn. Nu blijkt dezelfde sympathieke kerel al het gehele seizoen te hebben meegespeeld. Gelukkig- en zo is het altijd-: het mooiste moet nog komen en wat in het vat zit verzuurt niet. Van Guus gaan we nog mooie dingen zien in de toekomst.

Dick kreeg aan bord 8 tegen een jeugdtalent de betere stelling. Daarna ging er wat mis, heb ik van horen zeggen, maar het toreneindspel was potremise. Edwin speelde prima de luxe in de Franse afruil. Een paard op f4 dreigde van alles en nog wat. Hij won een stuk tegen 2 pionnen tot ….al het materiaal weer werd geretourneerd. Jan Vreeburg had de gehele partij een klein voordeeltje, dat voldoende was voor remise. Ook invaller Martin had voor remise getekend, ware het niet dat hij- gezien de andere borden- door moest spelen en van een koude kermis thuis kwam.

Jan Havenaar kreeg het loperpaar, daar stond tegenover dat de stukken van zwart met een loper op g7 en een paard op e5 goed samenwerkten. Zwart speelde dit sterk en ook deze partij ging naar Purmerend. Gelukkig was daar nog schrijver dezes voor een goed resultaat. Ook al had hij daar doping voor nodig. Het pilletje doxycycline werkte niettemin uitstekend. Een kwaliteitsoffer zou bij goed spel remise hebben opgeleverd. Na een onnauwkeurigheid van wit kwam een toren op g2 in een dodelijk penning van een loper op b7. Zo kregen toeschouwers Jan Plomp, Piet Muller en Kees Jongsma toch nog waar voor het geld en verdiende Ad een biertje.

Na afloop naar Pinokkio in Hillegom. In gezelschap van Hennie en Mirjam wisten wij het toch weer gezellig te maken en bestelden wij een pizza of een shoarma.
Dat blijft de kracht van de Uil. Hoe ondermaats de schaakprestaties ook, we houden het gezellig.
En we blijven lachen onder het credo “ Staat u voor het schavot of zit u aan de grond, dan moet u lachen, want lachen is gezond.”

De Uil 1 – Purmerend 2: 2 – 6
Ad Reijneveld


De Uil imponeert; serieus!

Het is nog april, maar geen 1 april meer.
Daarom is het geen grap dat de Uil afgelopen vrijdag voor de NHSB beker een imponerende overwinning heeft behaalt tegen Aartswoud.
U leest het goed en mag het controleren op de NHSB site.
In de competitie leden wij nog een record nederlaag. Nu waren de rollen omgekeerd.
Aartswoud kwam weliswaar niet in de sterkste opstelling uit, de Uil daarentegen was ernstig verzwakt door het ontbreken van Cok Ippel.
Niet dat hij zou meespelen, maar hij brengt altijd veel gewicht in de schaal.

Naast het vaste 3-tal Ad, Jan, Fred was Jan Q. de Jong de 4e man in ons team. Wij zijn altijd blij als “Q” erbij is. Zijn auto is van een James Bond-achtige allure en daarnaast gaat het schaken – een niet onbelangrijk detail- hem steeds beter af. Zo bracht hij onlangs in de interne een ex-kampioen aan de rand van de afgrond. Gelukkig voor de Uil speelde deze laureaat de bewuste avond heel wat beter en zo rond een uurtje of 10.00 mocht hij een winnende tactische wending uitvoeren. Tegen 11.00 was het tijd voor het bier- veel bier- en werd het alvast heel gezellig en na 11.30 ben je toch benieuwd hoe de anderen het er inmiddels vanaf hebben gebracht.

Wel: ik werd bijzonder aangenaam verrast. Jan Havenaar had aan bord 3 een sterk paard met aanval en dat betekende even later 0-2 en ook de zege van de match. De stelling van Fred was in dynamisch evenwicht en met weinig tijd op de klok was dat genoeg voor remise. Ook Jan Q. behaalde een degelijke remise, zodat wij na een aantal drankjes aangeboden door onze sympathieke gastheer Marc Helder in hoera stemming huiswaarts keerden.

De Uil is door naar de halve finale.

Zonder dollen. Serieus!

Aartswoud - De Uil: 1 – 3
Ad Reijneveld


De Uil 3 is van de wereld

U kent de uil.
De snavel is krom met scherpe snijkanten en de poten hebben vier krachtige klauwen. Het verenkleed is los en zacht, met kleuren en patronen die camoufleren.
De grote kop kan supersnel bewegen en geruisloos wordt een prooi geobserveerd en gevangen.
De uil is een nachtelijke roofvogel met zeer scherpe zintuigen. In het donker kunnen uilen drie tot tien keer beter zien dan de mens en ze beschikken over een bijzonder goed gehoor. Een uil ziet wat anderen niet zien. Ook zijn er uilen- ik noem geen namen-, die met slechts met een boze blik kunnen doden.

De Griekse godin van de wijsheid Pallas Athena -toch niet de eerste de beste - benoemde de uil door dit scala aan bijzondere eigenschappen tot “symbool van de wijsheid”.
Een uil kan eigenlijk alles, behalve schaken.

Donderdag 30 maart in Haarlem werd de Uil 3 geknipt en geschoren door Spaarne 2 aan de Laan van Berlijn.
In de bekende accommodatie, die inmiddels “de Wereld” blijkt te heten. Het touwtje waarmee de deur naar het schaakgebeuren wordt geopend was gelukkig gebleven en dat touwtje staat symbool voor een vredelievende sfeer.

Salonremises voor Marcel, Nico en Peter van Bakel waren hier een rechtstreeks gevolg van.
Het bleken echter de enige bordpunten voor de uilskuikens.

Richard kreeg het Russisch met Pxf7 tegenover zich en wist niet de juiste verdediging te vinden. Stefan raakte een pion kwijt en dat was beslissend in het eindspel. Peter de Haas kreeg een klassieke ongelijke loper aanval om de oren. Fred en Kees hebben het nog lang vol gehouden, maar materiaal verlies bleek niet te vermijden tegen hun sterke opponenten.

In de Wereld raakte de Uil van de wereld.
Volgend jaar gaan we een klasse lager weer proberen de prooien te vangen.

Spaarne 2 - De Uil 3: 6½ – 1½
Ad Reijneveld


De Uil 1 imponeert

Afgelopen zaterdag in de Bestemming in Hillegom heeft De Uil 1 een imponerende overwinning behaalt tegen Krommenie 1.
Het begon met een bijzonder laffe remise aan bord 1. Ad Reijneveld en Cor van Dongen hadden er geen zin in en besloten nog bij de eerste koffie tot remise.

Hoe anders bij Jan Vreeburg, Fred en invaller Martin. Zij kwamen tot grootse overwinningen in hun bekende attractieve stijl en de eerste winst voor de Uil 1 dit schaakjaar lonkte aan de horizon. Een smetje was de nederlaag van topscorer Guus van Dijk. Hij mag zich troosten met het adagium. “De beste nederlaag is die waarbij het team wint.” Voorheen won hij steevast als het team verloor en dan had je er niet zoveel aan.

Tenslotte wist Jan Havenaar door tijdsoverschrijding van zijn opponent het beslissende punt binnen te halen. Edwin won met een fraaie mataanval, zodat liefhebber Dick nog uitgebreid de tijd kon nemen om zijn partij zo lang mogelijk te rekken. In de opening offerde hij een paard en in het middenspel een toren. Na het dame eindspel werd het een pionnen eindspel en tenslotte bleef er na zo’n vijf uren spelen met zeventig zetten alleen een a-pion over met onvermijdelijk remise.

1 april. Kikker in je bil.
Afgelopen zaterdag was het 1 april en dan probeert men wel eens grappig uit de hoek te komen.
Zo ook bij de eerste alinea van dit verslag

De eerlijkheid gebied namelijk te zeggen dat het precies andersom was.
Als u beweert dat deze slechte grap plagiaat is, dan moet ik u gelijk geven. Beter goed gestolen dan slecht verzonnen.
In ieder geval was de grap niet zo slecht als het spel van de Uil 1 deze middag en dit schaakseizoen. Dat was huilen met de pet op.

Met de pet op gaan we uithuilen en opnieuw beginnen.

De Uil 1 – Krommenie 1: 2 – 6
Ad Reijneveld


Tweede klasse uitgezwaaid

De laatste ronde in de tweede klasse konden we vrijuit spelen: het kampioenschap was al binnen. Daar kwam nog bij dat we in totaal 1690 ELO-punten meer hadden dan Kijk Uit 2, dat op de zesde plaats staat. Bij een ratingverschil van gemiddeld 211,25 mag een score worden verwacht van 6,16 en dat werd ruim gehaald: 6½ - 1½.

Toch liep het niet overal even gladjes. Jan van den Bergh en Patrick de Koning schoven de stelling gezamenlijk dicht met uiteraard remise als resultaat. Martin Zegstroo had over geluk niet te klagen. Lange tijd weigerde zijn tegenstander Jan Jansen de winnende voortzetting uit te voeren. Uiteindelijk sloeg hij op f7, met een fatale Damepenning tot gevolg. En Cok Ippel investeerde veel tijd in het vinden van de juiste voortzetting. Tegenstander Vi Quan Tran wist uiteindelijk zijn stelling te versterken en toen Cok ook nog zijn paard liet pennen was verlies niet meer te vermijden.

Dat waren de smetjes, die uiteindelijk slechts anderhalf verliespunt kostten. De eerste die won was Mark van der Ploeg. Hij zette tegenstander Dick Wolkers onder druk en dat resulteerde in winst van kwaliteit en 2 pionnen. De volgende winstpartij was van Hennie van Eeuwijk. Tegen Halil Gul kwam een stelling uit de Franse Doorschuifvariant op het bord. Hennie offerde pion d4 en kreeg daar een sterke drukstelling voor. De zwarte koning bleef in het midden en dat werd hem fataal: de toren op h8 bleef de hele partij buiten spel.

Theo Bakker kreeg tegen Peter Hamersma de volgende stelling na de opening:

De stelling ontstond na 1.e4 e5 2.Lc4 (een zet die Hennie ook weleens speelt) 2…Pf6 3.d4 exd4 4.Pf3 Pxe4 5.Dxd4 Pd6 6.0-0.
Hier had Theo wellicht 6…Pxc4 gepland, maar kwam er bijtijds achter dat 7.Te1+ Le7 8.Dxg7 Tf8 9.Lh6 hardhandig verliest. Dus in arren moede maar 6…Df6. Na 7.Te1+ Le7 8.Dxf6 gxf6 9.Lb3 staat wit natuurlijk uitstekend, maar zwart kan nog tegenspartelen en staat een pion voor! Uiteindelijk won Theo doordat een wit schijnoffer niet werkte en Theo minimaal een toren voor kwam. 

Na de winst van Martin waren de 4½ punt binnen. Aan het spelen waren toen nog Gerie Opgenhaffen, Jan de Jong en Cok Ippel. Gerie had aanvankelijk willen afzeggen wegens het verkeersinfarct rond Amsterdam. Hij kwam toch maar en was nog ruim op tijd voor de aanvang van de wedstrijd. Zijn partij tegen Andries Visser bouwde hij gedegen op. Hij veroverde het loperpaar en kreeg een aanval met een vrije d-pion ondersteund door loper en torens. Een verkeerde loperzet (Ld8) werd door Gerie kundig uitgebuit.

Het laatste punt kwam van Jan de Jong. De volgende stelling ontstond:

Er volgde (Jan speelde met zwart) 1…Ld3 2.Ld1 Lxe4!! 3.Pf1 Pd3+ 4.Ke2 Txf3 en de witte stelling stort in.

Na een geslaagd seizoen (alle wedstrijden gewonnen!) wacht volgend jaar een nieuwe uitdaging: handhaven in de eerste klasse.
Jan Havenaar


Voor wie het weten wil.

Het zou bijna aan de aandacht ontsnapt zijn. Toch is het goed even melding te doen van de eerste overwinning van de Uil 1 dit seizoen. Voor wie het weten wil...
Er is al zoveel ellende in de wereld. Dan is het mooi dat er nog momenten van vreugde zijn. Ook al lijkt het onbelangrijk.
In de eerste ronde van de NHSB beker was een 2-2 gelijkspel genoeg. Nu werd het maandag 20 maart in de Bestemming 2½–1½ tegen Chess Society Zandvoort. De Uil gaat door naar de kwartfinale NHSB Beker.

Aan het eind van de avond was bij 2-1 voor de Uil de winst binnen, omdat bij gelijk eindigen het laatste bord afvalt. De combattanten aan het laatste bord Fred en Boudewijn Eijsvogel konden daarom tot remise besluiten. Wie er beter stond op dat moment kan ik niet verklappen. Eerder zag ik een sterke loper voor Fred op c3 tussen een dubbelpion op c2 en c4. Marcel Bolhuis zag een fraai Dameoffer voor hem. Het is er niet van gekomen.

Jan speelde tegen Jan. Havenaar tegen Vos. En onze Jan zorgde voor het 1e winstpunt. Na pionwinst, stukwinst en mat.

Eerst dacht ik dat Jerry een goede stelling had met een prachtig paard op d4 tegen een ogenschijnlijk weinig mobiele loper. Toen ik wat verder keek dan de neus lang was, begreep ik dat Chris van Bockel een dodelijk a-pion had gecreëerd met een voor wit onhoudbare stelling.

Zelf speelde ik tegen Olaf Cliteur. Opnieuw kwam ik heel slecht uit de opening. Bij Olaf stond nog 1 uur en 40 minuten op de klok, toen hij met 9 Lc4 zoveel dreigingen in de stelling creëerde, dat ik minimaal een pion had moeten verliezen. Zo ver kwam het niet. In het middenspel kon zwart het initiatief overnemen met pionwinst. Daarna werden alle belangrijke velden bezet, zodat de winst niet meer ontgaan kon worden.

Ook al lijkt het onbelangrijk. Het is een klein moment van vreugde.
Voor wie het weten wil.

De Uil – Chess Society Zandvoort: 2½–1½
Ad Reijneveld


De Uil 1 verdubbelt zijn totaal

Zaterdag 11 maart in het bekende denksportcentrum in Haarlem heeft de Uil 1 zijn totaal score aan matchpunten met maar liefst 100% weten te verdubbelen.
We hadden 1 punt en nu zijn het er twee. Theoretisch kunnen we degradatie ook nog ontlopen als alles mee zit. Dat lijkt me geen probleem, omdat tot nu toe bijna alles heeft tegen gezeten en de kansen moeten gaan keren.

Een overwinning heeft er niettemin niet ingezeten deze middag. Alleen Jan kwam goed uit de opening tegen Frans Arp. De gevaarlijke Frans wist nog tegenkansen te scheppen, zoals wij van hem gewend zijn, maar na de ruil van de sterke loper van b7 tegen een paard op g2 is de winst van Jan niet in gevaar geweest. Daarmee werd het 2½–2½. Dick kreeg een passieve stelling tegen Loek Veenendaal, die het knap uitspeelde (1-0). Jerry kreeg tegen het zwaluwsysteem van Colleen Otten geen voordeel en nadat de Dames geruild waren, was de muziek uit de stelling (1½–½).

Ook bij de andere Jan (Vreeburg) en Fred (tegen Leo Littel) is het evenwicht niet verbroken geweest (2½–1½). Het Spaarne speelt in een vaste opstelling. De Uil niet (meer). Daarom kon Ad zich voorbereiden op Aad de Bruijn. Dit was geen succes. Na 14 zetten stond hij beroerd. Met hangen en wurgen werd een eindspel van sterk paard tegen loper bereikt, dat zo waar een winstpunt opleverde. Invaller Marcel speelde een goede partij op 1 verkeerde zet na, die helaas een stuk en de partij kostte. Guus probeerde nog ijzer met handen te bereken. Dit bleef remise. Eindstand 4-4.

De Uil kan zich spiegelen aan de Partij van de Arbeid. Ze presteren beroerd, maar maken wèl alle anderen blij.
De opoffering is de ware socialistische gedachte, waar zelfs een Jezus een puntje aan kan zuigen.
Het CDA denkt hier inmiddels over. Voor het begin zing je het Wilhelmus, dat je van Duytschen bloed bent en de Spaanse Koning altijd hebt geëerd. In strafkampen doe je discipline op voor het betere doel. Dat de Uil de Koning weer gaat omleggen. Met de Spaanse of Duytschen opening in welke opstelling dan ook.

Aangemoedigd door onze altijd fanatieke teamleider kan met deze onorthodoxe middelen het tij worden gekeerd.

Spaarne 1 - De Uil 1: 4 – 4
Ad Reijneveld


De Uil 3 wint de verkiezingen

Peter Kaptein vertrouwde mij toe dat hij een dag later ging flyeren voor de Partij van de Arbeid. Natuurlijk is dat hard nodig als ze meer dan twee stemmen willen halen. Naast Peter stemt ook Ad altijd PvdA. Principes gaat voor lust. Hoe aantrekkelijk ook een piraat als Ancilla van der Lust. Je stemt naar je principes. Deze vrijdag 10 maart in Zaandam tegen ZSC Saende 3 was Kaptein al met zijn campagne begonnen door al na 5 zetten een stuk in de aanbieding te doen. Zijn tegenstander dacht hier een uur over na en besloot het kleinood toch maar te aanvaarden. Dat was alvast een stem extra zijn voor de partij, die het cadeautjes uit delen zo hoog in het vaandel heeft staan.

Even later was het gelijk. De opponent van de 2e invaller van de Uil, Piet Muller, had een goede stelling opgebouwd, maar te veel tijd verbruikt (1-1). Een stem voor Piet. En ook zijn sympathieke tegenstander mag stemmen op de PvdA. Kees speelde de opening prima. In het middenspel koos hij niet de beste voortzettingen. De voormalige womanizer is tegenwoordig wat minder zuinig op de Dames en bij schaken is dat net te veel gevraagd. Kees gaf zijn Dame weg. Een stem voor de partij van de Dames. Een stem voor Kees.

Stefan kreeg een heel moeilijke stelling. Pion verlies was niet te vermijden en actief tegenspel mocht niet baten (3-1) . Een stem voor het Hillegomse raadslid in de dop. Een stem voor het CDA. Peter de Haas won de ene na de andere pion en we kwamen weer terug in de wedstrijd. Peter krijgt mijn stem. Hij is onze topscorer. Richard had het Russisch bestudeerd en won een pion met aanval. Daarna maakte hij het gedecideerd af. Een fraaie revanche voor de vorige keer en een stem waardig (3-3).

Bleven over Nico en Marcel. Beiden speelden een goede partij, die vermoedelijk niet buiten de remisehaven is geweest. De gehele partij had Nico een initiatief. Toen hij in het eindspel voor de winst ging werkte dit averechts. Dit paard tegen loper eindspel werkte inspirerend, want een dag later kreeg ik dit ook op het bord en was het geluk aan mijn zijde. Mede daardoor en voor zijn vechtlust krijgt Nico ook een stem. Marcel offerde een paard -toch weer dat paard- op h7. Zijn vriendin heeft ook 2 paarden, dus 1-tje minder kon hij wel lijden. Even later kon hij met het andere paard met Pf6 en Ph7 remise afdwingen. Een winst zat er echter niet in en de stelling was later verloren. Als door een wonder werd het bij het uitvluggeren pat. Een mazzeltje dat hij verdiende met zijn inventieve spel. Een stem voor Marcel. Een stem voor allen van de Uil 3, die er deze keer toch weer bij waren.

De Uil 3 mocht dan niet de match hebben gewonnen, het won wel de verkiezingen.

ZSC Saende 3 - De Uil 3: 4½ – 3½
Ad Reijneveld


De Uil 2 kampioen!

In een rechtstreeks duel met de nummer 2 heeft De Uil 2, met nog 1 ronde te gaan, het kampioenschap in de tweede klasse behaald. In de voorgaande 5 ronden heeft ons team alle wedstrijden gewonnen, terwijl Santpoort 3 een steekje (4-4) liet vallen tegen WSC De Pion uit Wormer. Afgelopen maandag werd het in De Bestemming 4½-3½.

Dat het spannend zou worden bleek vorige week al, toen 2 partijen werden vooruitgespeeld. Gerie verloor van Henk Swier: vanuit de opening bouwde hij een goede stelling op, maar hij liet Henk te veel komen en was toen kansloos. Theo haalde voordeel in de opening: na een dameschaakje moest de witte koning de rokade opgeven. Ook kon hij met Pe4 of Pa4 een paard winnen, maar besloot echter met Pe6 tot pionwinst. Vervolgens werd op b2 een pion geslagen, maar de loper stond daar gepend en ging verloren. Tegenstander Barry Broek was kennelijk zo onder de indruk van de rating van Theo dat hij remise aanbood, hetgeen meteen werd geaccepteerd.

Maandag werd de wedstrijd voortgezet met dus een ½-1½ achterstand. Voor de spelers van Santpoort was het dus zaak om geen grote risico’s te nemen, elke remise was een stap dichter bij de overwinning. Bij ons leek dat wel een verlammende werking te hebben. Hennie zag tegen een jeugdige Jelle van den Broek af van zijn gebruikelijke loperaanval. Na 1.e4 e5 speelde hij geen 2.Lc4 maar 2.Pf3. Ook niet slecht natuurlijk, maar na het antwoord 2…Pf6 durfde hij niet het gebruikelijke 3.Pxe5 of 3.d4 te spelen, besloot tot 3.Pc3 en moest na 3…Lb4 zijn witte aanvalsloper met 4.d3 insluiten. Toch krijg hij nog een erg goede kans met een pionnendoorbraak, wat pionwinst zou opleveren, maar opnieuw aarzelde Hennie en de partij verzandde in remise.

Wel goed ging het bij Mark, die de pionnen voor zijn koning naar voren schoof, maar dat niet afgestraft zag. Er kwam een vrijpion op g5, later na dameruil op h6 en met de zwarte stukken ver weg leverde dat de winst op.

Martin Zegstroo en Gijsbert de Bock hebben elkaar niet al te zeer pijn gedaan en hier werd het remise.

Bij Jan van den Bergh ging er na een slagwisseling een pion verloren en ook zijn koning leek op de tocht te staan. Een lichtpuntje was de gedekte vrijpion op e4 en dit bleek, toen stukken en dames geruild waren, een garantie voor remise.

Cok kwam tegen Rob van Zwieten goed te staan, Rob beperkte zich echter tot verdedigen en dat ging hem goed af. Toen aan bord 1 Jan de Jong een kwaliteit won was het zaak de remise veilig te stellen.

Jan de Jong tenslotte gaf tegenstander Özden Tuna geen compensatie voor de kwaliteit en verbeterde zijn stelling. Toen de koning over de zwarte velden de stelling kon binnenwandelen gaf Özden op.

De laatste wedstrijd op 27 maart tegen Kijk Uit 2 is een formaliteit. Natuurlijk doen wij onze sportieve plicht (tenslotte kan Kijk Uit nog degraderen…).

Eindstand De Uil 2 – Santpoort 3: 4½ - 3½.
Jan Havenaar


Opnieuw zege De Uil 2

Vrijdag speelde De Uil 2 de uitgestelde wedstrijd tegen WSC in Wormer. Meestal werd de zaal op vrijdag verhuurd aan de plaatselijke dansclub, reden dat de wedstrijd 2 weken werd verzet, maar die was ditmaal afwezig, zodat dat lawaai ons bespaard bleef. Naast de wedstrijd tegen ons werd er ook een interne competitieronde afgewerkt, waarbij de overige leden (wel 3) zich rustig hielden. Alleen de barman was helaas met zijn basstem niet in staat te fluisteren, zodat een enkeling toch nog wat onrustig werd in de spannende fase van de partij.

Niet aan alle borden ging het even goed. Cok had na een Franse opening zijn stukken zodanig opgesteld dat bijna geen enkel stuk meer fatsoenlijk kon spelen. En bij Jan van den Bergh werd de damevleugel dichtgeschoven. Zijn koningsvleugel werd na de zet g3 echter een prachtig doelwit voor zwart. Die kon een sterke aanval opzetten en hier konden als eerste de stukken in de doos.

Maar al snel was het alweer gelijk. Martin Selie offerde tegen Mark een paard voor 2 pionnen, kreeg er al snel nog 2 bij, maar speelde vervolgend de blunder Lc5. Deze loper kon met schaak worden geslagen (dit was waarschijnlijk overzien door Martin, die van plan was de loper met Df5+ terug te winnen…). Een zet later ging ook een kwaliteit verloren, waarna Mark van de verzwakte witte onderste rij gebruik kon maken.

De score liep vervolgens op tot 4-1: Martin liet een pion slaan op a2, maar na b3 werd de loper ingesloten en kon daarna simpel veroverd worden. In het eindspel won Martin steeds meer pionnen en won gemakkelijk.
Jan de Jong won vanuit een goede stand in een beslissende aanval. En bij Hennie sloeg Ron Greven een vergiftigde pion op a7: de toren kon met Pa6 worden ingesloten, waarna Ron een kwaliteit moest geven. Hennie maakte het eindspel technisch vakkundig af.

Bij die stand vroeg Cok of hij remise mocht maken. Tegenstander Jan Koopman had namelijk niets met zijn openingsvoordeel gedaan en Cok kon zich steeds meer ontwikkelen. De g-lijn kwam open, waar Cok een aanval opzette. Zie diagram.

Jan speelde 1.Tb3 om zelf de zwarte koning aan te vallen. Cok leek met 1…Tb8 een toren weg te geven, maar na 2.Txb8 Txh4+ 3.gxh4 Dxf3 had Cok een dame en een paard voor de 2 pionnen. Maar na 4.Tfb1 dreigt wit mat! Waarna 4…Dxf2+ 5.Kh3 Df3+ volgde met remise, zodat onze overwinning binnen was. Cok had nog door kunnen spelen en zou na 6.Kh2 Df2+ 7.Kh3 Pc8 het mat tegen kunnen gaan. Wit kan dan wel het paard winnen, maar ondertussen heeft zwart dan de 2 witte centrumpionnen veroverd en wint met de vrijpionnen.

Aan bord 1 speelde Theo een gelijk opgaande partij tegen Mark Hartog. Mark had de druk op c3 opgevoerd en vond het nu tijd om te oogsten:

Stand na 1.Dxf5
1…Txc3??? 2. Dxc8+ en opgegeven omdat 2…Txc8 3.Txc8+ tot mat leidt.

De laatste partij was van Gerie, die stukwinst moest bekopen met een sterke aanval van wit. In tijdnood waren de witte aanvalszetten makkelijk te vinden, Gerie hoopte nog op een wanhoopsaanval, maar die kon makkelijk worden afgeslagen.

Eindstand WSC – De Uil 2: 2½ - 5½

Met nog 2 wedstrijden te gaan heeft ons team 1 punt voorsprong op de volgende tegenstander: Santpoort 3.
Jan Havenaar


Coach de Uil 3 op de wip ?

Je kan een filantroop binnenhalen, die een stuk wat onduidelijke talenten binnenhaalt of je stelt de coach ter discussie. 8 spelers kun je moeilijk de wacht aanzeggen. Een coach kun je vervangen. Zijn verdiensten staan niet ter discussie, duidelijk is wel dat de man ongeluk brengt. Anders is het moeilijk te verklaren dat collectief ondermaats wordt gepresteerd. Maandag 6 februari in Hillegom was het de vijfde wedstrijd van de Uil 3, nu tegen Heemstede 1 en we kregen opnieuw een nul aan de broek.

Richard speelde in de stijl van Peter Pijpers en Marc Helder. Met een biertje bij aanvang. Ook in originaliteit deed hij niet onder voor het illustere duo. De ludieke alternatieve rokade die hij verzon met de toren naar g1 en de koning naar f1 achter de pionnen bleek een vondst, die nochtans niet voor herhaling vatbaar is. In het eindspel speelde hij met 2 stukken minder.

Peter speelde creatief een masochistische variant. Hij liet zich strak insnoeren met pionnen op d6 en e5. Niettemin bleef hij koel, speelde er netjes om heen en won in het eindspel een kwaliteit. Daarna bleek wit toch nog zoveel activiteit over te hebben dat deze remise kon afdwingen. Nico stond wat gedrongen en even dacht ik dat hij met Txe4 goede kansen zou hebben kunnen krijgen. Het was en bleef remise, ook in de analyse. De voormalige Heemstedenaar Marcel kwam een pion achter tegen Ewout Mueller, die een hele goede partij gedecideerd afmaakte.

Stefan speelde de partij van de dag tegen Willem de Vos en offerde een toren op f7. Het bleek een echt offer. Ogenschijnlijk kansrijk, maar de juiste verdediging deed de kansen keren. Bij Kees sloeg zijn aanval niet door, en die van Pieter van der Velde over de b-lijn wèl. Fred van de Bent speelde als in zijn beste dagen, won een stuk, maar toen ik terug kwam van een toiletbezoek was hij alles weer kwijt. Handelingen 12, vers 13 is hier duidelijk over. Het is beter te geven dan te nemen. Hierover zijn de meningen verdeeld. Gelukkig deed er nog een speler van de Uil 4 mee als invaller, Piet Muller. Ook hij kreeg een dubieuze stelling met een pion minder, maar kwam sterk terug en won alsnog overtuigend.

Vorig jaar behaalde we nog een winst tegen Heemstede met een Anne Brandsma.
Deze keer werden we geruisloos naar een nederlaag gespeeld. Lag dat aan de spelers? Lag dat aan de coach? Of was het een toevallige samenloop van nu net in ons nadeel werkende omstandigheden? Laten we het maar op het laatste houden. De raad van bestuur, in casu de interim extern wedstrijdleider houdt de coach de hand boven het hoofd en geeft de spelers het voordeel van de twijfel. Om weer een potje schaak te spelen. Het blijft een spelletje. Het resultaat staat niet voorop. Vrijdag 10 maart gaan we er weer voor. Uit tegen ZSC Saende met dezelfde spelers, met dezelfde coach. Hij zit niet op de wip.

De Uil 3- Heemstede: 2-6
Ad Reijneveld


Echec de Uil 1

Alle ingrediënten om er iets moois van te maken waren deze zaterdag 4 februari aanwezig in de Bestemming.
Hannie stond achter de bar met koffie, broodjes, fris en bier in de ruime basketbalzaal voor de 8 tafels.
Sander van Delden -doordeweeks werkzaam in Enschede- was ook present. Hij is nog steeds officieel extern wedstrijdleider. Ad is Ad Interim.
En ’s avonds gingen we weer uit eten, hoe dan ook. De pikante soep en de mihoen Singapore stonden al te wachten bij de Lange Muur.

Nochtans heeft de Uil 1 één van de weinige laatste strohalmen om aan degradatie uit de NHSB promotieklasse te ontsnappen niet kunnen benutten tegen de Waagtoren 2 uit Alkmaar. De koploper tegen de onderaan bungelende Hillegommers, die zo waar een op papier sterker team op de been wisten te brengen, maar heeft dit niet mogen baten.

Daarbij had wedstrijdleider Cok Ippel voor deze gelegenheid een fantasie opstelling uit de hoge hoed getoverd met aan bord 1 Edwin Heemskerk. Daar hadden ze vast niet op gerekend, want Edwin had dit seizoen niet of nauwelijks meegespeeld. Ook Ad Reijneveld kwam met een oud gebruik op de proppen. Hij kwam 1 minuut te laat en wilde gelijk beginnen, doch trof een onverwachte kink in de kabel. Voor het eerst sinds mensenheugenis lag er geen notitieformulier bij zijn bord, dat per abuis door iemand was ontvreemd. De bijgelovigen zullen dit het 1e slechte voorteken noemen.

Fred won in de opening een pion tegen Shannon Vlaar, voorheen een graag geziene gast bij het Open jeugdkampioenschap van Hillegom. Daarna slordigheid troef. De Franse slag of de slag van Fred. Met Pxe4 werd de zwarte stelling opgeblazen (0-1). Ook Dick kreeg een sterke aanval over zich heen, die hij niet wist te pareren (0-2). Edwin probeerde met een aantal actieve zetten het geluk af te dwingen. Hebert Perez Garcia had verder gerekend (0-3). Ondertussen had onze beste man Jerry met de subtiele zetjes Dg3 en Kh2 opnieuw een fraaie partij gewonnen (1-3).

Ad had een prima stelling opgebouwd. Onnauwkeurigheden – je zou het de Franse slag kunnen noemen- dwongen hem niettemin met een kwaliteitsoffer zettenherhaling af te dwingen (1½-3½). Guus speelde de opening goed en actief. Nadat zwart dit overleefde kreeg deze een gewonnen eindspel (1½-4½). Jan Havenaar wikkelde snel af naar een betere stelling tegen Rob Freer om pas in het verre eindspel de vis op het droge te brengen (2½-4½). Jan Vreeburg kon het niet bolwerken tegen een andere jonge dame, die het eindspel van sterk paard tegen zwakke loper prima uitspeelde (2½-5½).

Bij de Lange Muur kwam het woord ‘échec’ ter tafel. Het stond niet op het menu, maar het typeert onze prestaties op de juiste wijze.
De Uil schaakte met de Franse slag. ‘Les parties d'échecs’ resulteerden in een échec, waar de Uil dit seizoen patent op lijkt te hebben.
Gelukkig zijn er teams van deze club die het beter doen. Aanstaande maandag is daar alvast de Uil 3.

Oh nee, dat heeft helemaal nog geen punt. Je zal er maar teamleider van zijn.
Ik bedoel de Uil 2. Daar speelt een talent in die in 3 maanden 156 ratingpunten is gestegen. We noemen geen namen. Het geeft hoop voor de toekomst.

Uil 1 - De Waagtoren 2: 2½ – 5½
Ad Reijneveld


Naar Zandvoort in de winter.

Het navigatieprogramma waande zich nog in de zomer. In mijn hoofd speelde het deuntje: “We gaan naar Zandvoort, al aan de zee…” en dat sloeg over op de tomtom. Bij elke zijstraat op de N208 van Lisse naar Haarlem werden wij naar links gedirigeerd. Maar onverstoorbaar reed onze chauffeur door naar de Zandvoortselaan om toch nog ruim op tijd aan te komen bij het Louis Davids Carré.
’s Middags gaf het KNMI al Code Oranje wegens mogelijke gladheid. Maar omdat het tot ver in de avond droog zou blijven en de sneeuw en later de ijzel toch vooral in de kleine uurtjes zou vallen raapten onze dappere schakers alle moed bijeen om het naderende onheil te trotseren. Zo vaak maak je dat tegenwoordig niet meer mee zo’n sneeuwbuitje en zelfs de laatste Elfstedentocht is al weer twintig jaar geleden gereden. Jammer voor Mark, want hij had dat nog niet bewust meegemaakt.

Het weer viel dus nog wel mee. En ook op de schaakborden hadden we niet al te veel last van tegenwind. Na 2 uur spelen kon Martin het eerste punt noteren. Hij had een gemakkelijke stand kunnen opbouwen vanuit het geweigerd Koningsgambiet en won een pion. Later werden de dames geruild en in een gewonnen eindspel kon Martin ook nog een stuk winnen.

Daarna volgde een remise van Jan van den Bergh. Hij zag een beetje op tegen de terugreis en wilde eigenlijk vroeg naar huis. Daarom nam hij geen risico en in goede stand werd tot remise besloten.

Aan bord 1 bood de tegenstander van Theo sterk verweer. Theo kreeg geen voordeel en accepteerde de remise.

Mark werd in de opening met een dubbele f-pion opgezadeld, maar kreeg daarvoor wel de mogelijkheid zijn stukken goed te ontwikkelen. Ik zag op een gegeven moment dat hij een toren verloor op a8, maar ik had niet goed gekeken, want Mark had daarmee een dame veroverd. Met dame en loper tegen 2 torens kon hij de partij snel beslissen, temeer omdat wit een toren op a1 en een loper op c1 ongebruikt liet staan.

Gerie leek met pionwinst (vrijpion op c3) zorgeloos op winst af te stevenen, maar zijn tegenstander liet de dames afruilen en zwarts pluspion verdween als sneeuw voor de zon, waarna het remise werd.

Hennie kreeg de 1.Pc3 opening tegen zich en verdedigde zich met 2…d4. Er kwam een voor Hennie en mij bekende stelling op het bord, waarin wit op zeker moment een paard op e5 offerde voor 2 pionnen. Hennie behield het materiële voordeeltje, wit kreeg tegenkansen, maar omdat met een remise onze overwinning binnen was werd de vrede getekend.

Cok had een tegenstander die nog maar een paar maanden schaakte, maar die maakte het hem aanvankelijk wel lastig. Wit kreeg een vrijpion op de b-lijn, maar zette daarbij wel zijn loper buitenspel. De vrijpion moest worden opgegeven en Cok kreeg zijn favoriete eindspel van paard tegen loper. Het leverde hem een pion op, later nog een pion en in het pionneneindspel uiteindelijk de winst.

Jan de Jong had een overwegende stelling opgebouwd en won een pion. Er werd geruild totdat alleen de lopers en pionnen nog op het bord stonden. Toen Jan ook nog zijn slechte loper kon ruilen tegen de goede van wit kwam de volgende stelling op het bord:

Jan speelde hier 1.Lg7 maar kwam tot de conclusie dat na 1…Ld6 2.Lxh6 Kf6 zwart dreigt de loper op h6 te winnen. Een manier om de loper te redden is 3.e5+ maar dan heb je alleen de winstkansen wat verminderd. Juist was daarom het door Jan gespeelde 3.Ld4 om daarna met c4 de weg naar de winst voort te zetten. Dat bracht de eindstand op 2-6 (4 remises en 4 overwinningen) en kon in de sneeuw de terugtocht worden begonnen.

Chess Society Zandvoort 2 – De Uil 2: 2 – 6.
Jan Havenaar


Bekerhouder de Uil verrast

Het klinkt paradoxaal, maar de NHSB bekerhouder 2016 de Uil (uit Hillegom) heeft zich verrassend voor de volgende ronde geplaatst.
Waarom is dit verrassend? We spreken hier toch van de bekerhouder?

Kennemer Combinatie (KC, uit Haarlem) was in deze eerste ronde qua loting zo’n beetje de sterkst mogelijk tegenstander, terwijl De Uil het belabberd doet in de promotieklasse. De heren Reijneveld, Havenaar en van Randen scoorden tot nu toe weinig tot geen deuk in een pakkie boter. En erger: de sterspeler van de Uil in de bekercompetitie vorig jaar, Peter Pijpers, speelt dit jaar voor KC en had ook tegen de Hillegommers kunnen schaken deze vrijdag 23 december zo vlak voor Kerst.

Ik moet bekennen: de zin was vrijwel nihil. Waarom regelen we deze onbelangrijke wedstrijd niet schriftelijk? Dan ben je er gelijk van af. Daarnaast is het altijd weer haasje repje om op tijd te zijn en moet je je heerlijke kantoorwerk in de steek laten.
Tot zover de slechte voortekenen.

Daarna zat bijna alles mee. Onze 4e man werd Marcel Bolhuis. Onze hoop voor de toekomst. Piepjong is hij niet meer, maar hij schaakt en goed. Prachtig dat hij er deze keer bij kon zijn, ondanks zijn drukke werkzaamheden. Cok Ippel was er natuurlijk ook bij, als begeleider en wakend oog. Een boos oog soms. Zo zag hij met lede ogen aan dat Fred een degelijke remise speelde tegen Gerard Snijders. Deze keer geen oliedomme zetten van de kersverse oliebollen snelschaak kampioen van de Zwarte Pion.

Ad stond zo goed, dat het bijna onmogelijk was niet te winnen. Door 2 onnauwkeurigheden kon Ron van Wezel met een stuk minder eeuwig schaak afdwingen. Hij zag dit niet en ging door zijn vlag. Dat was ons geluk. Dit poetste de ongelukkige nederlaag van Marcel weg. Hij kwam goed uit de opening, maar wikkelde op een gegeven moment verkeerd af. Toen kwam alles aan op het uitvluggeren van Jan Havenaar tegen René Bakker. Dit werd in meerdere opzichten een ware thriller. Zelf durfde ik niet te kijken en ging een biertje halen. René is een gewiekste vluggeraar, maar Jan kan zich goed in een partij vastbijten en goed concentreren. Met deze 2 eigenschappen wist Jan het beslissende halfje op het droge te brengen.

2-2 was immers voldoende, dankzij de winst aan het hoogste bord.
Hoera, toch nog een goed einde voor de Uil. We zijn door naar de volgende ronde.
Zo’n beker is eigenlijk hartstikke leuk. Een belangrijke beker ook, in tegenstelling tot wat sommige boze tongen wel eens willen beweren.

Kennemer Combinatie - De Uil: 2 – 2
Ad Reijneveld


De Uil 1 dicht bij een punt.

Zaterdag 17 december in Zaandam tegen het Witte Paard is de Uil 1 dicht bij het 2e matchpunt geweest. Een 1e ronde langs de borden leerde mij dat het wel heel gek moest lopen wilde de Uil opnieuw verliezen. Het liep heel gek. Aan het verliezen was je inmiddels wel gewend deze competitie in de NHSB promotieklasse, waarin alles tegen lijkt te zitten. De manier waarop blijft toch een verassing. Fred won een pionnetje aan bord 1 tegen Chris de Saegher. Jerry kreeg een stelling die hij beheerst als geen ander. Ad wist de Dame van zwart in het nauw te drijven. Guus speelde de pils zoals het hoort. Jan Havenaar kreeg een overwicht dankzij de ongelijke lopers. Jan de Jong won het loperpaar in goede stelling. De andere invaller Cok stond slechts 1 pion achter na de opening. In ieder geval een stuk beter dan afgelopen maandag en toen won hij ook nog. Alleen Jan Vreeburg ’s stelling vertrouwde ik niet. Wit won een pion op d5 en er dreigde ogenschijnlijk van alles.

Zo ging in het begin alles nog voorspoedig en ook na afloop was het gezellig met het traditionele etentje in Hillegom.

Daar aangekomen bleek er een volksverhuizing en kerkentocht aan de gang. In het kader van aanstaande kerst keerde menigeen terug naar het geboortedorp. Blijkbaar zijn er in Hillegom heel veel mensen geboren, want er was geen doorkomen aan. Jammer ook dat tussen al die geborenen weinig tot geen goede schakers zijn voortgekomen. De vlak bij de pizzeria geboren en getogen ex-melkboer Ad Reijneveld wist ook deze keer geen potten te breken. De schijnbaar kwetsbare Dame ging naar de enige en juiste velden en toen zwart een pion won, was de kwestie van techniek wel aan Christiaan Molenaar besteed.

Lissenaar Fred speelde een verdienstelijke partij, maar kreeg uiteindelijk te maken met een dodelijk a-pion. Bij Jan de Jong gingen de stukken naar de verkeerde velden met een verkeerde afloop. Guus ging zettenherhaling uit de weg met fatale gevolgen. Jerry won een pion met dichte stelling, dat leek een hele klus, maar nadat een 2e pion werd buitgemaakt was het alsnog winst. Jan H. moest in remise berusten, maar Cok kwam met een paard steeds beter te staan en won dit eindspel fraai en kreeg ook van de toeschouwers de handen op elkaar. Om niet alle geboren Hillegommers af te kraken moeten wij de prachtige partij van Jan Vreeburg aanhalen. Met Pb4 wist hij zoveel tegendreigingen te creëren dat de winst werd binnengehaald.

Na afloop mochten de Uilenbroeders op de schouders van de ander uithuilen. Daarna gingen we lachen. Want staat u voor het schavot of zit u aan de grond, dan moet u lachen, want lachen is gezond.

Het Witte Paard Zaandam 1 - De Uil 1: 4½ – 3½
Ad Reijneveld


De Uil 2 verliest de partijen, wint de wedstrijd

De bovenstaande kop ziet er wat cryptisch uit, maar de gespeelde partijen lieten in de thuiswedstrijd tegen De Wijker Toren 3 een score van 2½ - 3½ zien. Maar omdat de gasten op het allerlaatste moment twee afzeggingen had kreeg ons tweede team 2 bordpunten cadeau.

Op 1 december had Theo Bakker al zijn partij vooruit gespeeld in Beverwijk. Dit werd remise. En maandag konden Hennie van Eeuwijk en Jan van den Bergh voor de interne competitie spelen. Dus begonnen de overige borden met 2½ - ½ voorsprong. Maar naarmate de wedstrijd vorderde kwam bij enkele spelers een zorgwekkende stand op het bord. Mark had een half-open g-lijn en offerde een loper op h6. En inderdaad, als zwart na Dd2+ met zijn koning naar g7 was gegaan zou Pf5+ tot spoedig mat hebben geleid. Echter de koning ging naar h7, waarna Pf5 geen schaak was en zwart met Pf6-g8 een verdediging kon opbouwen. Een extra torenoffer op g6 gevolgd door ruil van loper tegen paard verschafte de witte dame nog wel toegang tot h6, maar zwart gaf materiaal terug (TxPf5) en bleef 2 stukken voor.

Gerie had na de opening een pion gewonnen, maar een zwarte pion op d4 verlamde de witte stelling. Zwarte stukken kwamen via de c-lijn de witte stelling binnen en materiaalverlies was onvermijdelijk. Wit moest de dame geven voor toren plus paard, maar moest daarna ook nog een stuk geven.

Zo was de stand gelijk. Martin stond uitstekend, maar Cok stond een kwaliteit en een pion achter in een schier hopeloze stelling. Jan kreeg remise aangeboden, hij stond niet slecht en kreeg van mij het advies om door te spelen.

Het liep echter anders. Martin kon een aanvalsstelling opbouwen, materiaal winnen en daarmee de partij. Jan daarentegen gaf zijn tegenstander de g-lijn en een machtig paard op f5, waarna zijn koningsstelling niet meer te verdedigen was. Maar bij Cok geschiedde het wonder: de dames werden geruild en er kon simpel een toren worden gewonnen. Er ontstond een eindspel met 3 pionnen meer voor zwart tegen een paard, maar het paard van Cok kon al snel een pion oprapen, met de koning de zwarte vrijpionnen blokkeren en tenslotte één voor één de pionnen winnen met zijn paard. Zo werden alsnog de benodigde 2 punten gescoord.

Eindstand De Uil 2 – De Wijker Toren 3: 4½ - 3½.
Jan Havenaar


HWP 5 - De Uil 3: 5 - 3

U leest het goed. Het heeft zo moeten zijn. Het Witte Paard 5 heeft met 5-3 gewonnen van de Uil 3. Dinsdag 13 december in Haarlem aan de Zijlweg. Het stond al in de sterren geschreven en dan kom je er niet meer onderuit. Natuurlijk heeft er een 4-4 ingezeten. Met 3 invallers -die wij in ieder geval weer heel hartelijk willen danken voor de door hen getrooste moeite- speelde de Uil 3 meer dan behoorlijk. Fred van de Bent had de pech een schaakspel met glimmende stukken te moeten hanteren. Het materiaal glipte hem door de vingers en weldra moest hij opgeven.

Kees Jongsma bouwde een degelijke stelling op, die een rustige voortgang vereiste. Toen de witte stukken de ruimte kregen was er geen kruid meer tegen gewassen. Bij de Hillegom Open heeft Kees bewezen dat je ook met veel materiaal achter nog kunt winnen, dit was echter te veel van het goede. Zo stonden we met 2-0 achter, maar de andere borden gaven veel hoop op een goed resultaat. Peter had een pion gewonnen en stond prima. Zijn opponent probeerde nog een wanhoopsaanval. Ron kreeg een geweldig paard op f5. Jan van Dorsselaer –jazeker, de enige de echte- had echter een gedekte vrijpion op d4, waardoor het lang niet duidelijk was wie er nu eigenlijk beter stond.

Ook Aad en Richard hadden in de opening een pion gewonnen, maar het was bepaald geen sinecure om dit voordeel te verzilveren. Nico kreeg een klassieke Pc3 stelling op het bord, die ook lang onduidelijk bleef. Stefan had slim de glimmende stukken, die in eerste instantie voor zijn tafel waren bedoeld, geruild met Fred. Deze actie heeft hem geen windeieren gelegd. Langzamerhand gingen zijn betere stukken naar de juiste velden. Hij won een pion en creëerde een dodelijk penning met Lc5 op Te3 (2-1). Met dit punt van Koek was de koek op.

Er kwamen nog 4 remises en 1 verliespartij vanuit 5 betere stellingen. Peter en Aad mochten van mij geen remise aannemen. Nochtans bleef het bij Peter eeuwig schaak en het risico dat Aad nam werkte averechts. Een toreneindspel met 1 pion meer is vaak niet te winnen, merkte Richard. Nico toverde nog een leuke combinatie uit de hoge hoed. De 3 stukken konden echter het eeuwig schaak van de vijandelijke Dame niet verhinderen. Resteert de briljante partij van Ron. Beseft hij zelf wel hoe goed hij kan schaken? Het was bijna bovenaards. Een vrije g-pion leverde een volle toren op. Toen het punt voor het grijpen lag, keerde hij terug in het aardse rijk der verloren zielen. Een toren tegen loper was niet meer te winnen.

Jammer dat hij niet meer kan invallen voor de Uil 3. We zullen van anderen moeten gaan genieten. In het nieuwe jaar 2017. Lijfsbehoud of niet, resultaat of niet, we blijven schaken of wat daar op moet lijken.

HWP 5 - De Uil 3: 5 - 3
Ad Reijneveld


De Uil 1 thuis in de Bestemming

Ons vlaggenschip heeft zich zaterdag 26 november bescheiden opgesteld in de eerste schaakmeeting die werd gespeeld in ons nieuwe clubhuis “de Bestemming”.
Wij troffen een prachtige ruime zaal aan met keurige bediening.
Over de wedstrijd zelf kunnen we kort zijn. Deze ging tegen ZSC Saende 2 met 2½–5½ verloren.

Jerry was de enige die won op een overtuigende manier en invaller Martin Zegstroo speelde een verdienstelijke plusremise. Ook mochten wij deze zaterdag Theo Bakker in het eerste verwelkomen. Dat was de grootste winst. In de score van de Uil kwam zijn aanwezigheid niet tot uitdrukking. Toen schrijver dezes op de 21e zet in een overwegende stelling een direct verliezende wending toe liet waren de druiven zuur. Het werd vechten tegen de bierkaai. Vooral omdat de stellingen van de overige 4 partijen geen reden gaven om te hopen dat het tij zou keren.

De 3e invaller (hulde) Hennie verloor een vitale pion op e4 en daarmee de partij. Bij Fred en Jan Vreeburg werd het evenwicht niet verbroken en Guus heeft een hele lange partij mogen spelen tegen hetzelfde contributiegeld. Teamleider Cok Ippel heeft de catastrofe niet mee hoeven maken. Voor het eerst sinds mensenheugenis was hij geëxcuseerd vanwege de verjaardag van zijn zus. Een geluk bij een ongeluk. Overigens geen klagen over het gerstenat zelf deze middag. Dat smaakte als vanouds.

We zijn weer thuis.

De Uil 1 – ZSC Saende 2 2,5 – 5,5
Ad Reijneveld


Geen bier voor de Uil 3

De tafels waren zwaar. De beloning zou het biertje moeten zijn. Net toen ik wilde bestellen ging de gong. Het was twaalf uur geweest en er werd niet meer geserveerd.

De avond was al zwaar geweest. Als lemmingen waren de schakers van de Uil 3 maandag 21 november tegen Excelsior uit Uitgeest in de afgrond gestort. Een stukje zelfdestructie dat pijn aan de ogen deed en op opzet leek. Vorig jaar in dezelfde klasse nog zo goed en degelijk. Nu lijkt een degradatie wens onuitgesproken boven het team zweven. Of was het gewoon toeval? Is de Uil 3 het schaken niet verleerd? Kees Jongsma was de positieve uitzondering. Een opening hem volkomen vreemd pakte hij vlijmscherp aan en weldra won hij een stuk. Op dat moment stond de Uil al achter.

Richard speelde een mislukte opening en verloor have en goed. Bij Peter de Haas werden alle stukken geruild met een remise. De ½-1½ achterstand stond lang op het scorebord. Donkere wolken pakten zich deze laatste maandagavond in de Hoeksteen samen boven de argeloze, nog steeds talentvolle spelers. Marcel verloor plots 2 pionnen en daarna een stuk. Nico kreeg een aardige stelling, maar hij miste zijn zwartveldige loper. De aanval tegen zijn koning werd te sterk. Invaller Fred van de Bent verloor enige pionnen en na torenruil was het ongelijke loper eindspel verloren. Bij Peter van Bakel was het lang gelijk. In het eindspel domineerde opeens de witveldige loper het paard met een gewonnen pionneneindspel. Dat dit niet werd gewonnen is een detail in een toch al verloren wedstrijd. Dat gold ook voor Henk tegen ex Lissenaar Martin Herruer. Met Txh6 zal er nog een matcombinatie in.

Jammer voor Henk en fijn voor Martin. Iemand die je het echt gunt. En wij gunden in feite al de Heemskerkers de klinkende overwinning.

Geen bier voor de Uil 3 na afloop. De punten waren vergaan. De tijd was op. De deur ging dicht.

De Uil 3 - Excelsior 1: 1½–6½
Ad Reijneveld


De Uil 1 beter zonder punten

In het Griffioen te Amstelveen verschenen zaterdagavond 5 november schitterende stellingen ten tonele. Oogverbindende sterren op het podium. De show Supernova. Een schoonheid ver weg en toch zo dichtbij. De bloedstollend mooie dames van Zazi maakten de dag meer dan helemaal goed. Na afloop kon je met ze op de foto, maar dat was mij een stap te ver. De afstand houdt het spannend.

Eerder deze dag waren minder fraaie stellingen verschenen op de schaakborden van de Uil 1.
Overall ging het beter dan de vorige keer, maar in de beslissende fase bleken de schakers van Kennemer Combinatie 3 trefzekerder.

Jan Vreeburg kwam niet prettig uit de opening en dat bleek een vroege nul. Hij was op de fiets en de frisse lucht bracht geen heldere geest, want ook de andere fietser Wouter Roggeveen kreeg een nul op het rekest. De entree van “Woch” was trouwens bijzonder origineel, want in race-ornaat kwam hij met rijwiel en al het denksportcomplex binnen karren.

Jan Havenaar kreeg tegen hem een bekende stelling op het bord. Toen ik de stukken eens ging tellen stond Jan er 1-tje voor en was het gelijk (1-1).
Fred won in de opening een pion met goede stelling. Een overwinning werd het niet.

Het chronologische scoreverloop ben ik kwijtgeraakt, maar zeker is dat na het halfje van onze openingsspecialist alleen Jerry nog positief aan de score van de Uil heeft kunnen bijdragen. De gehele partij had hij een klein voordeeltje, dat hij in zijn voordeel beslechtte. Guus wist met hangen en wurgen een pion op c5 te verdedigen tegen Ron van Wezel. Uiteindelijk moest hij toch de koning omleggen.

Dat gold ook voor Edwin, die pas in het eindspel de fout maakte, nadat hij in de opening de moeilijkheden had opgelost. Toen was het 3½–2½.
Dick kreeg een initiatief op de koningsvleugel. Dat gaf hoop op resultaat, maar helaas pindakaas. We bleven zonder punten.

Rene Bakker vond de enige zet (Dd6) in de opening om de stelling gelijk te houden in een Lex Jongsma variant van de Caro Kann. Die varianten speel je graag als een ode aan de oude meester. Na dameruil tikte ik voorzichtig de teamleider op de schouder met het verzoek om remise te mogen aanbieden. Er klonk een oorverdovend “nee” en gezien de stand was dat terecht, alleen ging het daarna van kwaad tot erger. Een toren werd op h5 gedeplaceerd en opgesloten. De stelling was vervolgens een kolfje naar de hand van “Baknaldo”. In Haarlemse schaakkringen hebben ze bijnamen die rijmen op “Ronaldo”. Bij “Robnaldo” en “Pijpnaldo” mag u raden wie daar achter schuilen.

Overigens geeft Frits 6 de zet Th5 ook aan in 1e instantie. Vervolgens gaat die nadenken en gaat het voordeel van zwart zienderogen omhoog. Dat geeft toch een soort troost. Dat je net zo stom bent als een impulsieve Frits 6.

Na 31 jaar en 10 maanden kwam ik Rene Bakker weer eens tegen op het schaakbord.
Toen was het Bloemendaal. Bloemendaal is verloren. De Uil gaat nooit verloren. Dat is onze winst.

Kennemer Combinatie 3 - De Uil 1: 5½–2½
Ad Reijneveld


De Uil 2 boekt tweede forse winst

Na de 1-7 winst bij Kennemer Combinatie werd nu de andere Haarlemse club, HWP, met grote cijfers naar huis gestuurd: 6–2.
Twee teams die beiden de eerst wedstrijd hadden gewonnen streden om de bovenste plaats. Het Eloverschil was niet groot en dat bleek aanvankelijk ook uit de standen op het bord. De eerste dissonant kwam aan bord 8, waar Cok zich in de opening verrekende en een stuk verloor. Hij had daar wel 2 pionnen voor terug.

Maar al snel kwam de 1–0 op het bord. Mark kwam naar mij toe en deelde mij met een big smile mee: “Ik denk dat ik gewonnen sta!”. Ik mocht mij als neutraal wedstrijdleider natuurlijk niet over de partij uitlaten. Het stond als volgt (Mark heeft wit):

Mark speelde 1.c6! Om geen stuk te verliezen moet zwart 1…Lxc6 spelen, maar dat geeft wit de gelegenheid met tempowinst zijn paard naar d4 te brengen. Er volgde 2.Pd4 Lb5 en nu het beslissende 3.Pxe6! en zwart kan opgeven. Als het paard geslagen wordt volgt 4.f7 schaak met damewinst, en als de dame wijkt volgt 4.Dh6 met ondekbaar mat.

Het volgende punt kwam van Theo. Tegenstander Koos Stolk speelde de opening goed, maar in het middenspel kon Theo enkele stukken ruilen en het initiatief overnemen. Toen er ook zware zwarte stukken rond de witte koning verschenen werden de dreigingen steeds groter. Er ging een wit paard verloren en wit gaf op.

Aan bord 5 had Martin een kansrijke stelling opgebouwd. Hij won een stuk en een pion en kon daarna de winst noteren.

Dat betekende 3 – 0. Aan bord 2 had Hennie een stuk geofferd voor 3 pionnen en een zwarte koning in het midden. Cok speelde nog steeds, zijn tegenstander deed weinig offensiefs met zijn stuk meer en bleef maar op nog een fout van Cok wachten. Gerie had een goede stelling opgebouwd, tegenstander Paul Tuijp bood kranig tegenstand. Jan de Jong trachtte met een pionoffer het initiatief te pakken, maar kreeg daarbij ook een open stelling voor zijn eigen koning… En Jan van den Bergh kreeg een slechte stelling met een dubbelpion en een slechte loper. Zijn tegenstander had een machtig paard op d5.

Bij Cok waren inmiddels de dames en zijn laatste stuk geruild en kwam de volgende stand op het bord:

Het winstplan voor wit is: breng de c-pion naar c7, het veld c8 is dan onbereikbaar voor de zwarte koning. En het paard mag veld c8 niet in de steek laten. Vervolgens met de koning naar de zwarte h-pion lopen, die kan niet goed verdedigd worden, omdat met de witte koning op h6 en de zwarte op g8 de f-pion schaak geeft. Als de h-pion opgeruimd is kan de witte koning weer naar de andere kant wandelen, waar zwart zijn paard zal moeten geven voor de c-pion.

In de partij speelde Cok de c-pion naar c7 en toen zijn koning op c6 stond speelde zwart h7-h5. Maar de witte koning stond na Kd5 nog precies in het kwadraat, dus ging de h-pion simpel verloren en was de partij beslist. Dit betekende de 4-0 en hadden we nog een remise nodig voor de winst. Gerie had dit al aangeboden, maar Paul Tuijp speelde uiteraard door. Maar toen Jan de Jong remise aangeboden kreeg werd dat natuurlijk met beide handen aangenomen.

Bij Jan van den Bergh ging het van kwaad tot erger toen hij een toren gaf voor het sterke witte paard. Uiteindelijk kon materiaalverlies niet meer worden voorkomen. De stand werd hiermee 4½-1½. Bij Gerie werd toen ook de vrede getekend.

Aan bord twee hadden beide spelers veel tijd verbruikt. Hennie hield voortdurend het initiatief en dreigde meermalen het stuk terug te winnen. Uiteindelijk maakte Hendrik Jan Gabriëls het beslissende foutje door een toren weg te geven.
Jan Havenaar


Gehandicapt de Uil 3 weert zich dapper

In Haarlem heeft de Uil 3 een knappe prestatie geleverd door het sterke Kennemer Combinatie (KC) 4 twee bordpunten af te snoepen. Zo heeft KC de 1-7 nederlaag van hun vijfde team tegen de Uil 2 niet volledig weg weten te poetsen. Per saldo is de Uil dus winnaar in de 2e klasse. Aan het toeval werd niets overgelaten door de thuisclub want KC had een heus sterrenteam opgetrommeld, waar de Uil 3 invallers nodig had.

Deze invallers Fred van de Bent, Ron van der Linden en Peter Kaptein speelden niettemin puike partijen.
Fred heeft het lang volgehouden tegen Rob Oosting. In de opening verloor hij een pion, maar omdat de stelling lang dicht bleef wist hij de strijd nog lang te rekken tot het onvermijdelijke. Peter kreeg een goede stelling tegen Bart Feltman. Hij bracht het offer Pg5 in de stelling, maar wist niet door te drukken. Ron speelde onorthodox en kreeg een wereldstelling en met Pa4 had hij zijn meesterwerk kunnen bekronen. Deze zet kwam alleen in de analyse op het bord.

Kees bereikte volwaardig gelijkspel tegen Floris Schleicher, die 2 jaar geleden schrijver dezes op remise hield. Het openen van de stelling bleek in het voordeel van wit. Ook Peter de Haas speelde een partij zonder positief resultaat en was snel klaar tegen openingsspecialist Koos Min. Nochtans was dit pas de 1-1, want Richard Copier kreeg plots een Dame in de schoot geworpen, waar verlies van de kwaliteit dreigde.

Marcel speelde weer grandioos. Won met een fraaie combinatie een paard, dat echter niet op de juiste wijze werd teruggegeven, hetgeen in een remise pionnen eindspel resulteerde. Lang was het onzeker of hij kon meedoen, maar als hij schaakt ontstaat er steevast iets moois. Stefan kreeg daarna in een moeilijke stelling remise aangeboden en kon dat accepteren.

Zo hebben we een aantal bordpunten binnengesprokkeld, maar de eerste matchpunten zullen de volgende wedstrijd thuis tegen Excelsior maandag 21 november genoteerd moeten worden.

Kennemer Combinatie 4 - De Uil 3: 6–2
Ad Reijneveld


Kopman mist voor open doel tegen Caissa

Trots winnaar van de NHSB beter 2016 werd het ons gegund in dit seizoen met de KNSB beker mee te doen. Een buitenkansje dat teamleider Cok Ippel zich niet liet ontglippen. Een representatief 4-tal op de been brengen tegen het sterke Caissa was een andere zaak. Uiteindelijk trok een olijk 4-tal de stoute schoenen aan. Wat hadden we te verliezen? Wie weet zou er na het buitenkansje een binnenkansje komen. En die kwam er. Deze opgelegde kans was echter niet aan de kopman van de Uil 1 besteed. Hij miste voor open doel. Op Guernsey was hij nog een soort van held en Peter Hölscher kwam hem feliciteren.

De partij tegen Daan Zult was niet live op Internet. Enthousiaste volgelingen als Hennie, Fred, Jan Plomp en Piet Muller van de partijen op Guernsey hebben het gelukkig niet mee hoeven maken.

Txd6 was de zet die 2 pionnen won met winststelling. Niet moeilijk. Helaas is niet naar de mogelijkheid gekeken. Daarna werd het remise en werd de eer nog een beetje gered en waren we ook niet voor niets naar het hoge noorden gereisd. Ons team was gehandicapt en Cok en Jan de Jong waren de verdienstelijke invallers. Jan kwam ietsje minder uit de opening tegen Peter Doggers, gaf een pion weg op a2, hield geen stelling meer over en gaf op. Gelukkig won VVSB met 3-0 van Katwijk –ook voor een nationaal bekertoernooi- , zodat hij ons alsnog in hosanna stemming thuis mocht brengen. De andere Jan is momenteel niet in vorm en dan kan het goed mis gaan tegen een Henk-Jan Visser. Cok stond lang heel behoorlijk tegen Ed Deen tot een pion verloren ging en daarmee de partij.

Gelukkig kon hij tussen de bedrijven door weer lekker netwerken, zodat het geen verloren avond werd.

Caissa 1 - De Uil 1: 3½–0½
Ad Reijneveld


Verjaardag met veel cadeaus

De eerste wedstrijd van De Uil 2 was uit tegen Kennemer Combinatie 5. Spelers van De Uil 3 beklaagden zich dat klasse 2C, waar zij in spelen, veel sterker is dan klasse 2D, van De Uil 2. Ik heb dat uitgezocht en inderdaad, het gemiddelde van de ratings in 2C ligt 57 punten hoger dan in 2D. Nu zeggen ELO-ratings niet alles, zaterdag verloor Kennemer Combinatie 2 met 7½-½ van AAS, waar op grond van rating 4½-3½ verwacht mocht worden. Zeker in de onderbond zijn ratings vaak op te weinig partijen gebaseerd. Er is voor De Uil 3 dus nog alle hoop.

Het eerste cadeau werd uitgepakt door Richard Copier. Tegenstander Fréderique Lacourt liet zich in het middenspel een pion ontfutselen en hield in het vervolg te weinig rekening met onderste-lijn-combinaties, waarna nog een pion viel.
Wedstrijdleider Martien Schriemer deed (in slechte stelling) aan Jan van den Bergh een stuk cadeau en gaf op.
Ook Hennie van Eeuwijk kreeg een stuk (een toren) cadeau. Overigens had Hennie toen al een veelbelovende stelling opgebouwd.
Bij Theo Bakker kwam in een Morra-gambiet de volgende stelling op het bord (Theo had wit):

Zwart speelde 7…Pge7, waarna wit met 8.Pg5 d5 (enige zet) 9.Pxd5 Le6 zijn pion terughad. Hij had met 10.Dh5 de aanval kunnen voortzetten (10…g6??? 11.Pf6 mat), maar besloot tot 10.Pxe6 fxe6 waarna zwart nog tegenkansen kreeg door zijn paard naar d4 te spelen. Toch wist Theo nog zoveel dreigingen te creëren dat meer pionnen veroverd werden en hij de partij won.

Mark van der Ploeg liet toe dat zijn loper op c5 werd geruild voor een wit paard. Gevolg: een dubbelpion en een witte loper die op de damevleugel gericht stond. Tegenstander Leonardo van Manen is echter geen schim meer van de sterke speler van 25 jaar geleden en Mark kon steeds actiever worden. Dat leverde een stuk op en toen ook de dames werden geruild was de partij uit.

De tegenstander van Cok kon een witte toren op e8 posteren, wat lastig was, omdat Pb8 en Ta8 niet meer mee konden doen. Cok slaagde er in de toren te verdrijven en kreeg de tijd om zijn ontwikkeling te voltooien. Er ontstond een gelijke stelling, maar op zeker moment kon Cok met een combinatie materiaal winnen. Dat cadeautje werd echter niet uitgepakt, omdat Cok 2 zetten verwisselde. De partij werd daarna remise.

Jan de Jong kreeg een cadeautje in de vorm van een remise. Hij had onvoldoende aandacht besteed aan zijn geïsoleerde pion op d4, die daarna verloren ging. Jan knokte terug en wikkelde af naar een toreneindspel dat hij uiteindelijk remise kon houden.

Het laatste cadeautje was voor Martin Zegstroo. Na de opening werd hij met 2 dubbelpionnen opgescheept. In een stand die enige winstkansen voor zwart bood deed zwart echter niets, waarna Martin langzaam maar zeker zijn stelling kon verbeteren. En plotseling was het uit toen hij met pionnen op de d- en c-lijn kon doorbreken en een stuk winnen.

Eindstand KC 5 – De Uil 2: 1–7

En nu vraagt u zich af wie er dan jarig was… Dat was onze nestor, Cok.
Jan Havenaar


Spektakel bij de Uil 3 in Hillegom

Het leek zo’n eenvoudige klus. De digitale klokken instellen voor aanvang van de eerste wedstrijd van de Uil 3 tegen Chess Society Zandvoort 1.
Oneindig veel knoppen indrukken, maar het resultaat was er naar. Keurig stonden de klokken op 1 uur en dertig minuten met 10 seconden extra per zet en geposteerd links naast onze fraaie borden op de zware tafels. Netjes op tijd ook en iedereen was inmiddels binnen en we konden beginnen. Tot iemand opmerkte: “was het niet 1 uur en 40 minuten?”

Natuurlijk, je gelooft het niet. Helemaal overnieuw. En tegelijkertijd werd de zenuwachtige wedstrijdleider bestookt met een scala aan vragen door elkaar heen. Aan welk bord speel ik? Welke kleur? Heb je een pen? Een notitieformulier? En waarom staan de klokken aan de linker kant?

Nochtans: u heeft het in de 2e zin goed gelezen. De Uil 3 speelde tegen Chess Society Zandvoort 1 zonder Jopen en niet Chess Society Zandvoort 2 dat speelt in de klasse van de Uil 2. Zonder Jopen kan het raar lopen. Nauwelijks bekomen van de hectiek bij het begin werd ik op een bijzondere wijze verrast bij de aanblik op het eerste bord. Hier speelde de anders zo degelijke Olaf Cliteur vlijmscherp tegen Marcel Bolhuis. Olaf probeerde een soort narrenmat in de voorhand.

U kent het narrenmat in de nahand; g4, e5, f3, Dh4, mat, sneller kan niet.
Nu zag ik de volgende zetten volgorde: d4, f5, Lg5, h6, Lh4, g5, e4…. Met de dreiging Dh5 mat. Marcel trapte er niet in, won 1,2 pionnen en toen het moeilijkste achter de rug was een 3 pion, maar helaas ging dit gepaard met verlies van een paard. Marcel moest opnieuw aan de bak en deed dit met verve. Alle pionnen gingen van het bord en zo werd het remise.

Richard gaf snel een pion weg tegen Jan Vos, kwam sterk terug en bereikte een gewonnen stelling. De winnende zet kwam daarentegen pas in de analyse op het bord. Ondertussen stonden we lang op een 1-0 voorsprong door een gedegen overwinning van Peter de Haas. Ons nieuwe teamlid Kees Jongsma versmaadde kwaliteitswinst. Een offer werkte averechts en het was weer gelijk (1-1). Stefan kwam prima uit de opening, maar vergat e5 te verhinderen. Daarna kon Boudewijn Eijsvogel het initiatief en de partij overnemen. Bij Henk een beetje zelfde verhaal, lang had hij een gelijke stelling tot een pion verloren ging en hij te weinig tijd overhield.

Ook bij Peter van Bakel ging pots een pion verloren, terwijl afruil naar een goed eindspel voor de hand lag.

Nico kreeg in de eindfase met b4 een prettig initiatief, pakte een pion en toen ook zijn slechte loper werd geruild was hij de laatste die won en kon de wedstrijdleider weer in actie komen om haasje repje de tafels weg te zetten, omdat wij om 12.00 dienden te verkassen.

De eerste wedstrijd van de Uil 3 was niet slecht en geeft hoop op beter een volgende keer.
Dat wordt dan vrijdag 28 oktober uit tegen Kennemer Combinatie 4.

De Uil 3 – Chess Society Zandvoort 1: 3–5
Ad Reijneveld


Schrobbering de Uil 1

Zaterdag 8 oktober is de Uil 1 vrijwel volledig in de pan gehakt door Aartswoud 1.
In Hillegom. In het Bolwerk van de Hoeksteen.
De toch aardige jongens uit Hoogwoud onder aanvoering van Mark Helder kenden geen genade en de teller stopte pas bij 1-7.
Om nog wat extra zout in de wonde te strooien wist het vrolijke gezelschap ook bij de Chinees het bijna kaal geplukte de Uil de loef af te steken. Zij bestelden veel meer en bleven ook langer zitten. Reden voor de uitbater om eens bij ons te informeren of deze constructie niet voor herhaling vatbaar is. Zo verdient die nog eens wat, want wij waren slechts met 4 man en Aartswoud met 5 en 1 schone dame.

Dit konden wij niet beloven. Sterker: de volgende keer hopen we een beter resultaat te halen en dan is het niet vanzelfsprekend dat de andere schaakclub ook meegaat naar deze Chinees. Slechter dan deze zaterdag lijkt onmogelijk. Het was huilen met de pet op. Jan Vreeburg speelde remise tegen de ene invaller en Dick tegen de andere en daarmee was de koek op. De broodjes waren daarentegen nog lang niet op en Ad heeft deze vergeten te bestellen. Of daar zijn slechte spel aan te wijten was, wil ik niet hardop beweren. Michael Lie wist er wel raad mee en won overtuigend.

Jerry had een mooie stelling opgebouwd tegen Mark Helder. Echter plots stond zijn Dame opgesloten. Fred kwam er niet aan te pas tegen Wilco van der Gracht en Jan Havenaar nam wat risico toen we ruim achter stonden en kwam van een koude kermis thuis tegen een lichamelijk en geestelijk weer herstelde Peter Hölscher. Guus en invaller Jan de Jong hebben wellicht aan de winst mogen ruiken. Zij kregen goede stellingen met mogelijkheden, die deze keer niet werden benut. Ik zeg dus deze keer, want een volgende keer mag en zal het beter gaan, mogen we hopen. Waar en hoe zal de toekomst uitwijzen. Voor nu is dit verslag ten einde. Na deze schrobbering gaan we uithuilen en opnieuw beginnen.

De Uil 1 – Aartswoud 1: 1–7
Ad Reijneveld


Kwaliteit de Uil 1 genoeg voor een punt

Was het nu een verliespunt of een winstpunt?
Een schuin oog naar de clubs in de promotieklasse NHSB 2016-2017 leerde immers dat er veel nieuwe en vooral sterke tegenstanders zijn dit seizoen 2016-2017.
De Uil 1 zal dan ook menig harde noot moeten kraken en elk punt is welkom.
Gelukkig was daar Volendam. Zij zijn er weer bij.
Volendam verandert niet. Dat zien wij graag. Nochtans trakteerde het de Uil vorig seizoen op een nederlaag. Niet te onderschatten dus.
Ook een de Uil is niet voor verandering. Nood breekt echter wet en gelukkig mochten wij de verloren zoon Guus van Dijk als opvolger van clubkampioen Peter Pijpers presenteren.

In Volendam gaf hij gelijk zijn visitekaartje af. Kwaliteit verloochent zich niet.
Guus won de kwal en dat betekende een 3,5-3,5 tussenstand.
Dat was het geluk van de Uil. Een Guus scoort namelijk. Zo zag ik zondagavond Guus Til scoren namens AZ Alkmaar.
In die zin trof invaller Martin Zegstroo het niet een Henk Veerman achter het bord aan te treffen. Henk Veerman scoorde namelijk hetzelfde weekend voor Heerenveen. Een scorend type dus. Tegen Martin moest hij zich echter behelpen met eeuwig schaak.
Om het feest der verloren zonen te completeren mochten wij deze zaterdag ook Mark van der Ploeg verwelkomen.
Daar zijn we heel blij mee en ook fijn dat hij kon invallen voor het eerste. Hij paste keurig in mijn auto. Daar had ik zo mijn twijfels over bij andere potentiële invallers. Dat zijn positieve bijdrage niet in de eindscore tot uiting is gekomen is een detail , dat we hem niet willen verwijten. Hij speelde tegen een Veerman en die brengen je graag naar de onderwereld.

Zoals bekend zijn alle Volendammers familie van elkaar met als achternaam Veerman en soms een extra -troetel- naam als Tol.
Ad speelde tegen Enno Veerman. Jan Vreeburg tegen de sympathieke Jan –Tol- Veerman.
Dick tegen Reinier –Bodemeijer- Veerman. Guus tegen Luuk -van Essen- Veerman.
Jan Havenaar tegen Frans –Vlugt- Veerman. Fred tegen Erik -Steur- Veerman.
En Mark tegen Jan Veerman. Zie dan door de bomen het bos maar eens. De Veermannen werden duur betaald.
Uitzondering was Koning Nico. Bij hem was de koffie praktisch gratis.

Ondertussen werd het bij Jan Vreeburg en Fred remise en Dick overzag een tussenzet, die de kansen deed keren.
Jan Havenaar toverde eerder die middag een oude Pc3-openingsgrap uit de hoge hoed en wikkelde daarna gedegen af naar de winst.
Vlak voor sluitingstijd van het fraaie ontmoetingscentrum moest het toch gebeuren en de betere stuurlui aan wal zagen de winnende zet, die Ad naliet in de slotfase: Tb7.
Dat was heel spijtig en betekende op dat moment een verliespunt.
Op zich was het een terecht resultaat, omdat in het middenspel over en weer kansen door beide partijen niet werden gepakt.
Dit was het moment van een Adje huilt. De foto op de NHSB site spreekt boekdelen (zie foto 1).
Uiteindelijk stemde het resultaat toch tevreden en hier ziet men de nieuwe bestuurder van de Uil (zie foto 2).
De heer Ad Interim. Grijzer, maar wel met glimlach en kuiltje in de wang. Adje lacht.

Na afloop werden bij de Chinees door 1 Hillegommer en 4 Lissenaren herinneringen opgehaald aan de gouden tijden in de jaren 80 en 90 met de goede gewoonte van het natafelen in de Taveerne Lisse.
Hillegom en Lisse zijn namelijk ook familie van elkaar. Tenminste op het gebied van bloembollen en schaken.
Wij schaken over en weer en luisteren graag naar het repertoire van The Cats van Cees en Piet Veerman. One way wind en ieder een pint en we delen het punt.
De kwaliteit van Hillegom en Lisse verloochende zich niet.

Het was goed genoeg voor een winstpunt.

Volendam 1 - De Uil 1  4 – 4
Ad Reijneveld