Externe Competitie 2019/2020

Onderstaande links brengen u naar de website van de KNSB/NHSB welke een uitgebreid overzicht geeft van de klasse waar de geselecteerde Uilen in spelen.


Memorabele overwinning de Uil 2

Tegen het ons over het algemeen gunstig gezinde Spaarne heeft de Uil 2 donderdag 12 maart een kloeke overwinning behaald.

Nico offerde een stuk om er daarna 2 terug te winnen. Vervolgens kon hij met Dame maal f8 een fraai mat geven. Nico zat ook aan bord 8, maar dan hebben we het over de sterke invaller Nico van Ruiten. Hij kreeg groot voordeel, won een pion, maar een directe winst liet nog even op zich wachten. Ook Jan Vos won slim een pion. En dat was ook een punt dat ik optimistisch meetelde in de voorspelling, want op de andere borden ging het een stuk minder soepel.

Cok zag zich aan bord 8 geconfronteerd met een verdwaalde en weinig genadige Frans Arp. Dat betekende 1-1 en vlak daarop het 1e mazzeltje. Jeroen Loos versmaadde stukwinst tegen Edwin, die even later met een remise de handen dicht mocht knijpen. Een goed alternatief, nu het handen schudden taboe is momenteel. Dick verloor een stuk tegen Aad de Bruijn. Gerie stond moeilijk tegen Joost Jansen en verloor een pion. Bij Jan de Jong was het potdicht. Een 4-4 lag in het verschiet.

Toen keerden de kansen in het voordeel van de Uil. Bij Jan de Jong kwam de h-lijn open en even later was het ondekbaar mat. Gerie kwam sterk terug en pakte een plusremise (2-3). Nico van Ruiten won volgens schema en wonder boven wonder wist de stugge Dick de partij te houden en zelfs te winnen door tijdsoverschrijding van wit. Jan Vos tenslotte kon nu naar remise afwikkelen tegen de schaakmaat van Martin Zegstroo -Paul Neering- van wie Martin de groeten krijgt.

De groeten ook aan een ieder, die dit verslag heeft gelezen.

De Uil 2 staat bovenaan in klasse 1b en blijft dat ook nog even nu het schaken voorlopig op slot gaat.

Memorabel.

Spaarne 1 - De Uil 2: 2½ – 5½
Ad Reijneveld


De Uil 1 NHSB maakt pas op de plaats

Maandag 9 maart heeft de Uil 1 NHSB heel veel remise gespeeld, maar weinig gescoord.

De toppers aan de hogere borden dienden met het gelijkspel genoegen te nemen en aan de andere borden had het sterke Krommenie steeds de overhand. Krommenie had eerder verassend nog geen matchpoint binnengehaald, maar het is nu de Uil dat de degradatie nauwelijks nog kan afwenden. Jan Havenaar was de enige die het tij nog wist te keren in het eindspel, na lang een pion achter gestaan te hebben.

Hennie kwam nog sterk terug na een mislukte opening en kreeg 2 lopers tegen een toren. Een vrijpion van Erik Breedveld koste echter een stuk en de partij. Ook Marcel kwam niet los en materiaalverlies bezegelde zijn lot. Bij Willem, Joran, Fred en Ad werd er snel naar een remise stelling afgewikkeld, hetgeen een 2-2 tussenstand opleverde. Daarna dus slechts 1½ punt uit de overige partijen, want Jan Vreeburg kwam weliswaar sterk terug. Zwart kon zettenherhaling afdwingen.

Het is niet anders. De laatste ronde tegen HWP 1 zullen we boven ons zelf moeten uitstijgen.

De Uil 1 - Krommenie: 3½ – 4½
Ad Reijneveld


De Uil 3 overtuigt

Op een overtuigende wijze heeft de Uil 3 donderdag 5 maart in Schalkwijk tegen Spaarne 2 de winst naar zich toegetrokken.
Grote held was Peter Kaptein, die zich geconfronteerd zag met een ogenschijnlijk ijzersterk paard op f5.
Eerder opgesloten achter een kinderslot in de nieuwe auto van Ad, wist onze kloeke penningmeester ook op het bord te ontsnappen met een rücksichlose oplossing. Ziet onderstaande stelling en met zwart aan zet, weet je het wel. Dxf5, gevolgd door het volgende germanisme: die zwickmuhle. Echter wit was aan zet en die speelde Te1.

Nochtans liet dit het tamelijk geniale kwal-offer Txg2 en Dxf5 toe dat minimaal gelijkspel opleverde en even later zelfs een direct mat, toen zijn opponent na al dit geweld de kluts kwijt raakte.
Over geweld gesproken. Jan van der Bergh had er geen gras over laten groeien, won in de opening een volle toren en plukte zijn opponent daarna kaal. Voeg daarbij de winst van invaller nummer twee Piet Muller en het was 0-3. Piet maakte in de opening een paard buit, doch zijn Dame raakte dermate in de knel, dat hij materiaal terug moest geven en een onduidelijke stelling ontstond. Gelukkig voor ons was het geluk aan Piet zijn zijde en een 2e stukwinst was genoeg.

Prettig voor Spaarne was daar de altijd hoffelijke Ron- onze derde invaller - die tegen Gerda Schiermeier een paar stukken in de aanbieding deed, die in dank werden aanvaard.
Kees mocht nu in een gelijke stelling remise aanbieden, hetgeen werd aangenomen.
Resteert Peter de Haas, die goed uit de opening kwam en met e4 groot voordeel kon behalen. De stelling bleef echter dicht en Wim Hoffenaar kreeg de overhand en pakte later de winst.

Volgende week is het weer Spaarne tegen de Uil.
1 tegen 2. Gaat dat zien. Er zijn nog kaartjes.

Spaarne 2 - de Uil 3: 2½ – 3½
Ad Reijneveld


De Uil KNSB stokt in de Bijlmer

De grootste overwinning boekte de Uil 1 KNSB zaterdag 7 maart voorafgaande aan de wedstrijd tegen fusie club Zuid-Oost United uit de Bijlmer. We wisten 3 enthousiaste invallers te contracteren in de personen van Gerard-Jan, Guus en Edwin. Daarbij mocht een 3-tal bijrijders genieten van een rit in de nieuwe Tesla van Gerard-Jan. Een waar genoegen. Weliswaar was de parkeergarage ietwat lastig te ontgrendelen en de schaaklocatie moeilijk te vinden aan de Groenenzoom. Het mocht de pret niet drukken, ongeacht de uitslag, die -we moeten het eerlijk bekennen- nooit in dubio is geweest, want de Uil liep steeds achter de feiten aan.

Uitzondering was Edwin, die een loper op f7 wist te ploffen, hetgeen de afwikkeling naar een gewonnen eindspel bewerkstelligde. Ook Kees had een overwicht op het 1e gezicht en mocht van mij geen remise aannemen. Even later kwam bij hem een ogenschijnlijk verloren toren eindspel op het bord, dat hij miraculeus remise wist te houden (½-1½). Ook Ad mocht van teamleider Ad geen remise aannemen, gezien de andere weinig rooskleurige stellingsbeelden bij de uilenbroeders. Jan Havenaar en Guus moesten inderdaad de Koning omleggen met als troost dat de beste nederlaag, die is, waarbij het team verliest.

In die zin was de zege van Ad, die won in de aanval, slecht getimed, omdat het de nederlaag voor het team niet kon afwenden. Jan Vreeburg haalde nog een half punt binnen (3-3), maar Theo en Gerard-Jan moesten het moede hoofd buigen. Vooraf had ik eerlijk gezegd op minimaal een gelijkspel gerekend, hetgeen onze vaste plek in de gulden middenmoot- waar we thuis horen- zou dienen te bestendingen. Het liep anders. De vorm liet het afweten.

Over 3 weken gaan we het weer proberen, thuis in Hillegom

Zuid-Oost United 1 - De Uil 1: 5 – 3
Ad Reijneveld


De Uil waait weg

Dinsdag 11 februari is de Uil van het bord geblazen door de Waagtoren in hun nieuwe onderkomen.
Wist Reijneveld zijn auto dankzij een stevige bezetting nog net op de weg te houden, zijn stukken vlogen in de partij tegen Peter Hoekstra al snel naar de verkeerde velden. Een kansloze nederlaag. In feite het verhaal van deze stormachtige winteravond in Alkmaar. We waren kansloos. Nu begreep ik van mijn eigen partij al niet veel, maar van de partij van Willem begreep ik nog minder. Eerst stond hij slecht dacht ik, toen erg goed en op het laatst stond hij ogenschijnlijk op de rand van de afgrond. Het werd – voor mij- miraculeus remise.

Jan Havenaar is de enige die gewonnen moet hebben gestaan, doch een pion voorsprong was niet genoeg voor de zege en ook bij Jan Vreeburg werd het evenwicht niet verbroken. Daarmee scoorden de tactisch opgestelde onderste 4 borden –nota bene de NHSB bekerwinnaars van 2019- veel te weinig om de score aan de hoogste 4 borden te compenseren. Daar gingen we voor minimaal een half punt en dat werd “Mission accomplished”, wil ik even aanstippen om dit verslag een onverwacht positief tintje te geven. Immers Hennie speelde een uitstekende remise aan bord 1 tegen Gerard de Geus. Hier tegenover stond dat Theo en de last minute invallers – hiervoor hulde- Dick en Jan Vos het niet konden bolwerken.

Snel terug naar een dag eerder, want op maandag 10 februari was de Uil 2 de gelukkigste tegen het vredelievende Vredenburg, met de sterke familiaire bezetting in de personen van vader en zoon Ebels, vader en zoon Stolk en broer en zus Hollander. Veel aardiger kun je ze niet voorstellen. Voor invaller Fred, Jan Vos en Edwin mochten wij mooie overwinningen noteren.

Zo was er storm, zo was er vrede. Een geruststellend gegeven in de roerige tijden op en rond het schaakbord.

De Uil 2 – Vredenburg 1: 4½ – 3½
Waagtoren 1 - De Uil 1: 6 – 2
Ad Reijneveld


De Uil 3 koploper

De Uil 3 heeft maandag 3 februari in Hillegom tegen HWP 6 overtuigend de koppositie ingenomen.
Overtuigend en verdiend. Er was 1 moment van twijfel in de partij Frits Bakkes tegen Jan van der Bergh.
Frits ruilde de Dames niet en Jan wist daarna wel raad met de blote Koning.
Dat betekende 2,5 – 0,5, omdat Nico een snelle overwinning boekte en Stefan tactisch remise overeen kwam na een grote afruil.

Bij Kees was het potdicht, remise onvermijdelijk ( 3-1). Peter van Bakel stond iets minder, maar toen kon hij schitterend met het paard op e3 in slaan.
Even later was daar de winst en maakte het niet meer uit dat Peter de Haas de pijp aan Maarten moest geven en met Maarten bedoelen we Jaap, de sympathieke teamleider van onze Haarlemse vrienden, die het over 4 weken weer mogen proberen in Hillegom tegen de Uil 4.

Komt dat zien.

De Uil 3 – HWP 6: 4 – 2
Ad Reijneveld


Klinkende overwinning de Uil KNSB

Alsof ze opeens de schaakkunst onder de knie hadden gekregen. Zo overtuigend was de winst zaterdag 1 februari van de Uil 1 KNSB in de Bestemming Hillegom tegen onze vrienden uit Hoogwoud, c.q. de schaakclub Aartswoud. Dat was in 2 jaar niet meer voor gekomen, mag de verslaggever u toe vertrouwen.

Om 14.40 was het Marc Helder Heineken. Het biertje dat hij de vorige keer nog zo node had gemist deed wonderen en onze Jan kwam er deze keer niet aan de pas. Dat betekende de gelijkmaker, na de snelle winst van supersub 1 Fred en de plus remise van Kees tegen Wilco van der Gracht, die aan bord 5 was opgesteld. Een tactische opstelling die averechts werkte, wil ik als wijsneus opmerken. Bij de Uil overweeg ik het ook iedere keer, maar op 1 of andere manier komt toch steeds weer op dezelfde volgorde op het formulier te staan.

Jammer was het wel dat ik deze keer niet tegen het Frans van Marc kon spelen. Altijd weer een beleving apart. Nu zag ik na e4 Pc6 verschijnen. Ook leuk, vooral omdat ik rond de klok van 16.00 een punt mocht noteren (2½-1½). Ondertussen was duidelijk dat wij op de overige borden weinig te vrezen hadden. Jan Vreeburg en onze supersub 2 Gerard-Jan stonden glad gewonnen en zij sleepten de vis op het droge. Supersub 3 Guus en Theo moesten met remise genoegen nemen. Zij speelden prachtige zetten, die ik u niet ga oplepelen, want ik betwijfel of u die na gaat spelen als u iets beters te doen heeft.

Na afloop trok het gezelschap en masse naar Pinoccio voor een pizza of iets anders van de Italiaan. Heerlijk eten en drinken en natafelen en dat smaakt naar meer. De volgende keren spelen we nog tegen clubs uit Amsterdam en zelfs tegen een club uit Rotterdam. Bij voorbaat een succes, ongeacht het resultaat.

De Uil 1 – Aartswoud 1: 5½ – 2½
Ad Reijneveld


Bekerhouder de Uil kent geen genade

De Uil heeft er maandag 27 januari in Hillegom geen gras over laten groeien in de bekerwedstrijd tegen de Pion uit Wormerveer.Het kende geen genade. Het werd de maximale score van 4-0. Willem en Ad hadden van plaats gewisseld en beiden stonden snel materiaal voor. Willem won een stuk tegen Jan Koopman, die het zo goed doet in de interne competitie van de Uil. Toevallig hadden zijn clubs tegen elkaar geloot de 1e ronde.

Ad won een paar pionnen, vervolgens een stuk en toen er ook een toren verloren dreigde te gaan, was het klaar. Jan Havenaar had ook een prachtige stelling opgebouwd, won 1, 2 pionnen in het centrum met aanval (3-0). Jan Vreeburg zag zich genoodzaakt een kwaliteit te geven tegen een pion. Dat zou hoogstens goed genoeg zijn geweest voor remise, maar even later won hij de kwal weer terug en het toreneindspel betekende winst.

Op naar de volgende ronde. Altijd leuk die beker.
We zien wel weer waar het schip strandt

De Uil – De Pion 4 – 0
Ad Reijneveld


De Uil dwaalt, knoeit en komt boven

In de auto op weg naar Volendam donderdag 19 december gaf Kees Jongsma zijn visitekaartje af. Als navigator. “Ad moet je niet links af, moet je niet rechts af.”. Zonder hem waren we er niet gekomen en had ik geen getuige kunnen zijn van een opmerkelijke wedstrijd, die net als Purmerend 2 tegen de Uil 1 zaterdag 14 december in 4-4 eindigde. De kansen waren wisselend. Het had – zonder gekheid- net zo goed andersom kunnen zijn.

Tussendoor speelde de Uil 1 NHSB maandag thuis tegen het sterrenteam van Kennemer Combinatie (KC). Laat ik daarmee beginnen. Er werd met slechts 3½ - 4½ eervol verloren. Net als vorig jaar waren Ad en Joran snel klaar met een kloeke overwinning, terwijl tevens Jan de Jong een vol punt scoorde met wit en onze vierde wit-speler Jan Vreeburg een plusremise pakte tegen good-old Ron van Wezel. Ongelukkigerwijze had KC ook 4 keer wit en daar zagen we de heren Klein, Duijn en zelfs tweemaal een Bakker en daarmee is het slecht kersen eten met de zwarte stukken en kregen we nulletjes op het rekest en had KC zijn revanche te pakken.

Eerder in Purmerend werden er helemaal geen remises gespeeld en het toont de kracht van de Uil dat er 4 fraaie zeges werden behaald, geheel in contrast met het geknoei aan de hogere borden. Deze mensen mogen dan toernooien winnen, het is niet altijd een pretje in hun vel te mogen verkeren. Mijn opponent had sterk sadistische trekjes en haalde pas vlak voor sluitingstijd de trekker over. Jan gaat het open Kampioenschap van Hillegom 2019 winnen. Op het moment van schrijven is dit nog niet bekend. Wij gaan voor hem duimen, want hij verdient het. Niet zozeer vanwege zijn sterke spel- eufemistisch gesteld- maar vooral vanwege het digitaal invoeren van de honderden -moeilijk leesbare- zetten van de partijen uit de B-groep. Een wereldprestatie. De bewuste zaterdag speelden Theo, Jan Vreeburg, Kees en Gerie een uitstekende partij. Het mag niet onvermeld blijven.

Gerie onze supersub. Hij was er in Volendam weer bij en liep nu tegen een sterke Luuk van Essen op met zwart aan bord 2. Martin en Edwin waren er in Volendam ook weer bij en daar ging het een stuk beter, dan op de zaterdag eerder, die we willen vergeten. Martin maakte een goede remise tegen Frans Vlugt en Edwin pakte een spectaculaire, vlotte overwinning en de gelijkmaker, want de navigator, die in de intro werd geprezen, kon de juiste weg achter de schaakstukken niet vinden en moest al snel de Koning omleggen. Nico bereikte met Pc3 geen voordeel. Een half punt was het maximaal haalbare.

Dick had een uurtje niets te doen. Zo lang dacht Erik Steur na over het vervolg en goed genoeg bleek later. Erik won en zo stonden we met 4-2 achter. Met een gewonnen stelling voor Jan Vos, maar Cok kwam na een uitstekend gespeelde opening allengs minder te staan. Toen wit met e6 de stelling opende, durfde ik niet meer te kijken. Totdat Edwin mij op de schouders tikte met de mededeling “Cok wint”. Wat bleek? De zet e6 bracht de toren op f8 tot leven en die gaf even daarna pardoes mat op f2 met een paard op h3. Intussen waren de Jannen met de korte namen Tol en Vos nog lang bezig. Gelukkig voor ons en de Uil maakte Jan- ik bedoel Vos- het keurig af en kwam de Uil weer boven drijven na een week, die niet gespeend bleef van dwalingen.

Purmerend 2 - De Uil 1: 4 – 4
De uil 1N - K.C. 1: 3.5 – 4.5
Volendam 1 - De Uil 2: 4 – 4
Ad Reijneveld


Anton Warmerdam steelt show

Met het pionoffer f5 op de 38e had Anton Warmerdam zijn meesterwerk kunnen voltooien in de thuiswedstrijd van de Uil 4 tegen de Uil 3 op maandag 9 december (zie diagram rechts).
Eerder had hij al 3 pionnen geofferd. “Die staan toch maar in de weg. Het gaat om de open lijnen.”, dacht ik als uitspraak uit zijn mond te hebben mogen optekenen. Dame en paard gingen in de aanval en met Pe8, dreigde hij mat in 1. Stefan – ja, Stefan Koek was de opponent- kon dat nog net verhinderen, doch verloor daarbij een toren, maar was er daarna als de kippen bij om eeuwig schaak af te dwingen tegen de kale koning. In plaats van Pe8 was f5 de winnende zet bij een open g-lijn voor de toren met de Dame op h6. Net geen meesterwerk dus, maar Anton stal wel de show.

Intussen waren Pim en Kees nog lang bezig deze gedenkwaardige avond, waarop eerder Gerard en Jan Plomp geen kans kregen tegen Nico en Peter van Bakel, terwijl Peter Kaptein een toren cadeau kreeg van Kick van Rooijen in een remise stelling.

 

Piet en Jan van der Bergh waren inmiddels remise overeen gekomen in een partij met wisselende kansen. Zo vlocht Piet een fraaie onbenutte wending in de stelling (zie het linker diagram). Pxg3 was de aangewezen zet op de 29e zet.

In het Dame eindspel had Jan een gevaarlijke vrijpion, maar zijn Koning stond onveilig. Het is maar dat u het weet, want de uilen hebben elkaar niet gespaard. Zo had Kees plots van Pim gewonnen net op het moment dat ik dacht dat alle dreigingen uit de partij waren. Een knappe partij van Kees. Dat zeker.

Toch Anton stal de show en die mag ook wel eens in het zonnetje worden gezet. Ere wie ere toekomt.

De uil 4 - De Uil 3: 1 – 5
Ad Reijneveld


Vleugellam de Uil scoort weinig KNSB

Maandag 25 en 26 november heeft een vleugellam de Uil weinig punten gescoord tegen respectievelijk Westeinder 1 uit Kudelstaart en het HWP 2 uit Haarlem.
De vaste kern scoorde niet of hoogstens een halfje en alleen de zeer gewaardeerde invallers Jan van der Bergh (voor het 2e) en Dick Roosa (voor het 1e) wisten de volle buit binnen te halen.

We scoorden nog een ander vol punt, maar die was gratis, want Westeinder kwam met een man minder. Verder krijgt Invaller Piet Muller een eervolle vermelding voor een keurige remise en Mark een pluimpje op de hoed door een paardeindspel met pion minder nog net remise te houden. Het gelijke spel was ook Martin zijn deel. Na ruil over de d-lijn was het loperpaar van geen betekenis meer. Een goede overwinning voor Jan van der Bergh. Hij speelde een voor mij bekende opening op onorthodoxe wijze en sloeg toe met een kleine combinatie. Toen waren er nog drie bezig. Bij deze coryfeeën zat het helaas tegen. Dick won een pion en zette zijn opponent klem, overzag een slagwending, maar even later wist hij het stuk, dat Koen Beentjes meer had, te begraven achter de eigen pionnen. Dit was potremise, ware het niet dat de tijdslimiet onverbiddelijk was.

Edwin is nooit bang en speelde het vlijmscherp, maar zijn ontwikkeling had daar onder te lijden. Peter Verschuren wist hier fraai van te profiteren. Bij Cok bleef het gelijk en daarmee was het gelijkspel een feit tussen de beide teams. Tijdens de partij had onze paarden liefhebber zijn knol keurig op H1 op stal gezet, zodat deze later alsnog dienst zou kunnen doen. Deze vlieger ging niet op. Net als een dag later in Haarlem. Alle hulde dat Cok op het laatste moment kon invallen en deze keer leek het paard van H1 (idee voor een nieuwe schaakclub!?) zijn dienst wèl te gaan bewijzen, toen Cok daarmee 2 pionnen terug won met een kwaliteit achter. Helaas toen de Dames werden geruild bezegelde dit het lot van de Uil 1, omdat een andere invaller –Martin- inmiddels een slechte stelling had en zettenherhaling het hoogst haalbare werd.

In de intro heeft u gelezen dat Dick won in een partij waarin het hem nu meezat, doch achteraf was dit de enige meevaller voor de Uil. Hennie kwam ongebruikelijk niet goed uit de opening en kreeg geen kans. De eerste 4 borden kwamen wel goed (genoeg) uit de openingsfase zonder hiervan optimaal te profiteren, want het werden 4 remises. Jan Vreeburg won een kwaliteit in een dichte stelling, waar geen doorkomen aan was. Ad won een pion in een stelling waarin wit veel actiever bleef en zwart met zettenherhaling op de rem moest trappen. Bij Willem werden alle pionnen geruild en dan is het vechten tegen de bierkaai. Jan Havenaar speelde een goede partij en leek glad te gaan winnen. Helaas 1 ongelukkige zet en zwart pakte de zettenherhaling. U begrijpt: er werden nogal wat zetten herhaald deze druilerige avond aan de Zijlweg.

De buitenkansjes werden niet benut en de voorzetten verdwenen achter het doel en dan is het slecht scoren. De Uil was vleugellam en daar sta ik dan met al je wijsheid.

De Uil 2 – Westeinder 1: 4-4
HWP 2 - De Uil 1: 4,5 – 3,5
Ad Reijneveld


Vol punt de Uil KNSB

Eerlijk gezegd had ik er niet meer op gerekend.
Dat de Uil zaterdag 23 november in de Bestemming een nederlaag zou kunnen ontlopen tegen de Waagtoren 3. Uiteindelijk waren supersub Gerard-Jan van Wageningen en Jan Vreeburg de helden, die het volle punt op het droge wisten te vissen. Een versnipperde pionnenstelling ten spijt wist Gerard -Jan alles nog net bij elkaar te houden en werd het een remise met een gouden randje.

Van de partij van Jan begreep ik weinig. Eerst dacht ik een klinkklare winst te zien over de zwarte velden. Even later betekende Tc2 op het eerste gezicht onvermijdelijk Dameverlies. Ik durfde niet meer te kijken. Plots waren de heren klaar en zag ik op het score bord 1-0 voor Jan. Sprongetje in de lucht.
Ook Kees en Ad speelden een verdienstelijke partij. Kees speelde tegen een gambiet, maar na de slimme tussenzet e3 had hij steeds de overhand en won in het eindspel een pion met een sterk paard. Helaas betekende 1 mindere zet de remise, want wit kwam binnen met een toren en kon schaak blijven geven.

Na zijn zelfmat in 2 combinatie tegen Duleen van Gunsteren een dag eerder kon Ad de slaap niet vatten. Het wrede lot van de schaker. Vreselijk wat die mensen zichzelf kunnen aandoen. Tegen Rob Freer ging het lang van een leien dakje, maar Rob is een taaie en pas na 50 zetten was de buit binnen. U begrijpt inmiddels dat de partijen niet in chronologische volgorde worden verhaald. Eerder op deze middag waren Jan Havenaar en Mark de ongeluksvogels en speelden Martin en Theo remise.

Mark speelde een prachtige partij. Zijn stukken gingen naar mooie velden. Hij offerde een pion en een kwaliteit. De indruk was dat er meer in heeft gezeten. Iets om na te rekenen met Fritz zoveel. Jan speelde zijn favoriete kruip door, sluip door spelletje. Dat loopt meestal goed af. Niet deze keer. Martin speelde tegen het grote talent Marit de Boer en daar kan je nu nog remise tegen spelen. De partij van Wim Nieland tegen Theo was waarschijnlijk een lange theoretische variant. Het zag er allemaal heel gevaarlijk uit. Theo vond steeds de juiste zet.

Het werd dus een knap gelijkspel, alhoewel: kijk je naar de ratings dan hadden we dik moeten winnen.
Nochtans: vorig jaar verloren we nog tegen vrijwel hetzelfde team.
Daarom opnieuw progressie voor de al wat oudere uilen.

Niet bij de Chinees de Lange Muur. Daar aten en dronken we weer net zo veel en zo weinig als de vorige keer.
Tot slot van een opnieuw geslaagde zaterdagmiddag.

De Uil 1 - de Waagtoren 3: 4 - 4
Ad Reijneveld


De Uil 3 is er even niet

De Uil 4 speelde onlangs gelijk tegen de Vennep 2.
Reden waarom een de Uil 3 toch zou moeten kunnen winnen maandag 18 november in het wijkgebouw Linquenda tegen hetzelfde team, zou men onwillekeurig kunnen denken. Het is er niet van gekomen. Op Peter van Bakel na, die regelmatig won van onze goede vriend Jim Meij, was er bij de overige jongelui in meer of mindere mate sprake van een off-day, die natuurlijk altijd mogelijk is, maar als dat op dezelfde dag gebeurt, scoor je weinig.

Jan was net als de vorig keer als eerste klaar. Nu echter was hijzelf de sigaar.
Bij Stefan werd alles afgeruild en bleef er geen muziek meer over .
Nico kreeg voor zijn een pionoffer een mooie stelling. Daarna moest elke zet wel raak zijn. Het werd een eindspel en daarin kreeg hij geen kans.
Kees had een mooi initiatief over de b-lijn tegen 1 pion. Als hij een toren op de 2e rij had kunnen krijgen zou dit een groot voordeel zijn geworden. Er werd echter afgewikkeld naar een ongelijk lopereindspel. Pot remise.

De partij van Peter de Haas kon lang alle kanten op. Lang had hij een mooi initiatief en een pion meer op de Damevleugel.
Een “foutje bedankt” zet kostte een kwaliteit en een ogenschijnlijk snelle winst voor zijn opponent die het mat in drie versmaadde. Daarna liet hij Peter een Dame halen om vervolgens nog net remise af te afdwingen. Een opmerkelijk partij.

9 december: de clash of the titans. De Uil 4 tegen de Uil 3.

De Vennep 2 - De Uil 3: 3½ – 2½
Ad Reijneveld


De Uil 1 NHSB op tijd wakker

Lange tijd was het onduidelijk waar de Uil 1 mee bezig was maandag 4 november in de Bestemming tegen Chess Society Zandvoort 1.
Wilde de Uil zijn geloofwaardigheid in de topklasse behouden, dan zou deze wedstrijd -gezien het grote ratingverschil- toch gemakkelijk gewonnen moeten worden. Niettemin leek het de eerste 2, 3 uur nergens op, want het was Zandvoort dat de lakens uitdeelde. Ad verloor 2 pionnen zonder compensatie en Jan Havenaar had een passieve stelling zonder spel. De rest stond gelijk, althans materieel. Alleen Hennie kwam met een fraai stukoffer goed uit de opening.

Willem en Ben de Leur waren snipverkouden, zodat slechts een remise warmte bood. Invaller Jan van der Bergh pakte ook het halve punt. Verdienstelijk voor een speler van het derde. Het tweede speelde deze avond ook en wel in Heemstede. Dat team had ik intact gehouden, omdat we daar kansen zagen. Helaas leed ons kampioensteam van vorig jaar een nipte nederlaag van 4,5-3,5. Dick en Martin wonnen. Gerie, Edwin en Jan Vos speelden gelijk. De revanche is Heemstede gegund.

Ondertussen waren de coryfeeën Jan H. en Ad R. wakker geworden. Jan pakte een reglementaire zege op tijd en Ad wist zijn paarden naar f5 en g5 te galopperen met ondekbaar mat. Jan Vreeburg en Theo konden zodoende remise aannemen en Joran en Hennie speelden nog even door. Joran had het loperpaar en een actieve toren. Dat werd Olaf Cliteur te machtig. Zwart kon de aanval pareren van onze Hennie, die in het eindspel voldoende pionnen overhield om een half punt binnen te halen. Zodoende bleef het vlaggenschip ongeslagen, maar overtuigend was het allerminst.

De Uil 1 – Chess Society Zandvoort 1: 5½ – 2½
Ad Reijneveld


Progressie de Uil KNSB

Vorig seizoen verloor de Uil 1 KNSB met 7½ - ½ van de Wijker Toren 2. Afgelopen zaterdag 2 november wist de Uil in de Moriaan in Wijk aan Zee de score flink op te schroeven tot maar een liefst anderhalf punt. Een progressie mogen de positivo’s onder ons beweren. Een oorwassing zonder enige kans zullen de kniesoren het gebeuren willen samenvatten. Feitelijk kwam het daar ongeveer op neer. Martin werd al snel verrast doordat iets op f7 binnenkwam. Snelschaker Skrobic aarzelde daarna. Martin kwam sterk terug, doch na een nieuw foutje werd het pleit beslecht. Zo hield onze man het een uurtje uit en dat was een stuk langer dan de opponent van Hing Ting Lai , die al na een half uurtje de pijp aan Maarten moest geven. Dat was in dezelfde zaal bij de andere match van de Wijker Toren 1 tegen Oegstgeest.

Mark kwam een pionnetje achter, kreeg een aanval, maar de dames werden geruild en zijn stelling stortte in. Ad speelde met zwart ongeveer dezelfde partij tegen Peter Uijlings als de vorige keer met hetzelfde resultaat. Remise. De tweede remise kwam van Edwin. Geen voordeel, geen nadeel, een relatief goed resultaat. Het zelfde kan gezegd worden over Jan Havenaar tegen Paul Spruijt. Onze derde stevige remise, maar ook niet meer dan dat. Niet meer dan dit werd het ook niet voor de Uil. De stellingen van Theo, Jan Vreeburg en Kees Scherpenisse boden geen perspectief en zij hebben het tij niet weten te keren.

Daar kan pas verandering in bij de Chinees de Lange Muur. Daar werd er pas flink gescoord. Niet geheel verrassend voor de trouwe lezertjes, want zo eindig ik mijn verslagen bijna altijd. Er werd gedronken en gegeten alsof het een lieve lust was. Cok en Fred waren inmiddels ook aangeschoven en dan weet u het wel. De uitbater was er blij mee. Een flinke tip was zijn deel.

Al met al weer een gezellige zaterdag, ondanks de oorwassing toch de progressie.

De Wijker Toren 2 – De Uil 1: 6½ – 1½
Ad Reijneveld


De Uil 3 trekt aan het langste eind

Na een snelle hap kwam ik terug op de club en zag buiten Jan van den Bergh staan.
Nu staat die daar wel vaker om een sigaretje te roken, maar nu stond opponent Kees Koper naast hem, die niet rookte.
Wat bleek: Jan had reeds gewonnen en dat was zowel knap als verrassend snel en het zette de trend voor een avond waarbij de Uil 3 ruim boven kwam drijven in de match tegen Chess Society Zandvoort 2, maandag 14 oktober in de Bestemming Hillegom.

Nico pakte een plusremise. Op het laatst was hij de enige met spel in een dichtgeschoven stelling. Onvoldoende voor een winst. Deze avond, waarop het meezat, was het Peter de Haas die met een nederlaag genoegen kon nemen. Een uitstekende keuze van onze topscoorder van de laatste 2 jaren. Als je dan toch een keer verliest, doe dit dan als je team wint. Kees speelde een partij uit het boekje. Positioneel goed uit de opening, pakte een pion en even later een stuk. De vorm lijkt weer helemaal terug. Peter van Bakel mocht in een iets betere stelling het remise aanbod aannemen van Ozden Tuna. Even dacht ik dat de voormalige speler van Santpoort zich had vergist in de juiste club. Hij speelt dit jaar echt voor Zandvoort.

Toen was het dus 3-2 voor de Uil 3 en Hans Drost stond een pion voor tegen invaller Aad Vledder. Aad wist echter af te wikkelen naar een gelijk toreneindspel. Dit leek Hans regelrecht te gaan winnen tot de afwikkeling naar een pionneneindspel, waarbij Aad en dus ook de Uil 3 aan het langste eind wist te trekken.

De volgende keer speelt de Uil 3 op maandag 18 november uit tegen de Vennep 2 en dan hopen we dat Stefan er dan weer bij is.

De Uil 3 – Chess Society Zandvoort: 4 – 2
Ad Reijneveld


De Uil 1 NHSB valt in herhaling

Dinsdag 1 oktober zijn de oren van de Uil 1 NHSB flink gewassen in Velserboek tegen Santpoort 1.
Zo begon ik het verslag van dezelfde match op 5 december 2018 en zo kan ik ook deze keer het gebeuren samenvatten. Het was nat deze avond. Regen en donkere wolken. Onderweg in de auto en binnen in het Polderhuis boven de schaakborden. Beter gezegd: boven de gepijnigde hoofden van de weinig wakkere Uilen waren de donkere wolken steeds aanwezig. Marcel Bolhuis was de enige, die deze avond geen slechte zet heeft gedaan.
Hij was er niet. Griep, plotseling. Het kan de beste gebeuren.

We misten ook Theo. Hulde voor Jan de Jong dat hij op het laatste moment kon invallen. Net als een dag eerder pakte hij de zaken voortvarend aan, doch op een gegeven moment ontbrak de coördinatie van de stukken. Joran moest 2 stukken tegen een toren geven tegen Ilias van der Lende, die daarna afwikkelde naar een gewonnen toreneindspel. Willem zag de bui hangen tegen Daan Haver, probeerde een remise aanbod, maar kreeg nul op het rekest.

Jan Havenaar deed het beter dan Ad vorig jaar tegen Peter de Roode. Het resultaat was hetzelfde. Langzamerhand gingen de stukken van zwart naar de juiste velden en wit had het nakijken. Jan Vreeburg en Hennie wisten de partij in evenwicht te houden, maar ook niet meer dan dat. Remise was tevens het enige positieve dat de partij van Ad tegen Martijn de Roode opleverde. Wit dwong zwart tot passiviteit en kwam er net niet door.

Goed we hebben nu het ergste gehad. Het kan alleen maar beter.
De volgende keer gaan we er gewoon weer voor zitten.

Santpoort 1 – De Uil 1: 6½ – 1½
Ad Reijneveld


De Uil 2 goed uit de startblokken

Maandag 30 september is de Uil 2 prima uit de startblokken geschoten met een duidelijk winst tegen Castricum 1. De ge-Kuijste versie weliswaar. De bekende toppers konden ze niet opstellen, maar de familie Kuijs was in drie-voud aanwezig. Twee jaar geleden trok de Uil 1 nog aan het kortste eind tegen Castricum, nu behaalde het gepromoveerde de Uil 2 een eclatante zege.

Dick Roosa haalde aan bord 1 een goede remise en Gerie had een glad gewonnen eindspel na een partij uit 1 stuk. Tot een nonchalante zet, waardoor de winst niet meer mogelijk was (1-1). Edwin en Nico stonden gelukkig goed met materiaalwinst en Cok was de opening zonder kleerscheuren doorgekomen. Dat werd remise. Ook bij Martin werd alles afgeruild en Jan Vos pakte ook op zijn bekende slimme wijze een half punt (2½-2½). Edwin speelde een heel goede partij. Hij won een pion, een stuk en het was 3½-2½.

Toen werd het nog even spannend bij Nico. Een paard voor, maar dat kostte heel veel pionnen. Gelukkig voor ons bleef Nico scherp in de uitvlugger fase en pakte de winst. Dat gold ook voor Jan de Jong. De hele partij had hij het initiatief en uiteindelijk wikkelde hij af naar een gewonnen toreneindspel.

De Uil 2 – Castricum 1: 5½ – 2½
Ad Reijneveld


Eerste punt de Uil KNSB is binnen

We hadden er vooraf voor getekend en dat deden we ook achteraf, maar gedurende de wedstrijd was er steeds het gevoel dat een overwinning tegen het sterke Caissa 4 uit Amsterdam zo maar eens zou kunnen gebeuren. Het is er niet van gekomen. We mochten ons met een gelijkspel tevreden stellen.
Zaterdag 28 september op een natte herfstdag in de Bestemming Hillegom.

We kwamen wat nieuwe, buitenlandse namen tegen, doch geen jeugd zoals vorig jaar tegen Botwinnik. Over het algemeen waren de beste lieden van Caissa er namelijk niet jonger op geworden de afgelopen 20 jaar dat we elkaar in competitieverband hadden gemist. Zo was daar de topspeler Arthur Baudain, die met het loperpaar een voordeeltje wist op te bouwen tegen Mark van der Ploeg. Fijn voor ons pakte Mark na een slimme afruil een halfje en even later was het Martin Zegstroo die het volle punt noteerde na op vernuftige wijze een kwal buit te hebben gemaakt. Voeg daarbij de plusremise van onze goede vriend en nieuw lid Kees Scherpenisse en we stonden met 2-1 voor.

Ook op de andere borden stonden we niet slecht. Weliswaar moest Theo in de opening spitsroeden lopen om de stelling te houden, maar dat is hem wel toevertrouwd. Vooral omdat er altijd nog een midden- en eindspel is en dan komt zijn klasse boven drijven. Dit werd remise. Ad, nog nauwelijks hersteld van een buikgriep, speelde net zo zwak en misselijk als zijn gestel de afgelopen weken. Met 1 grafzet gaf hij 2 pionnen weg en de pijp aan Maarten. Gelukkig was daar nog onze clubkampioen Jan, die juist met een gepointeerd pionoffer zoveel dreigingen in de stelling vlocht dat opponent Roemersma de draad kwijt raakte (3½-2½). Marcel speelde een prima pot en won een kwaliteit. Na een afruil leken de kansen even te keren, doch opponent Sterrenburg hield niet meer over dan een loper en een randpion van de verkeerde kleur.

De oplettende lezer weet dat de teamleider deze dag bepaald niet in goeden doen was om het eufemistisch uit te drukken. Het was zelf zo erg dat zijn slechte gedachten de partij van Jan Vreeburg dramatisch moeten hebben beïnvloed. Jan had met een sterk paard en pion tegen een toren meer dan voldoende compensatie en waarom niet gewoon Pd6 gespeeld?, dacht de teamlijder onwillekeurig.
Jan speelde Pd6 en kon een zet later opgeven (4-4).

Gelukkig was daar na afloop Cok Ippel, zodat er geen discussie was of wij bij de Lange Muur zouden eten. De Chinese garnalen smaakten prima de luxe en dan mocht ook wel na 2 weken groene blaadjes.

De Uil 1 – Caissa 4: 4 – 4
Ad Reijneveld